„Nie wystarczy być dobrym facetem, trzeba o tym wszystkim mówić” – to znane wśród PR-owców zdanie w pełni opisuje główne zadanie PR-owca. Każda osoba lub organizacja, która dba o swój wizerunek w oczach opinii publicznej, może działać jako „dobry facet”.
Z historii PR
Słowo „PR-człowiek” weszło do rosyjskiego leksykonu pod koniec lat 90. ubiegłego wieku i na początku XXI wieku zostało w nim mocno zakorzenione. Skrót PR oznacza „Public Relations”, co w tłumaczeniu oznacza „Public Relations”, odpowiednio specjalista ds. PR w języku rosyjskim jest specjalistą od public relations. Pierwsze próby stworzenia pozytywnej opinii o władzy wśród elektoratu podjęto już w starożytności. Na początku XX wieku, głównie w Stanach Zjednoczonych, kierunek PR zaczął być uzupełniany nowymi technikami i aktywnie rozwijany, a do połowy ubiegłego wieku jako niezależny kierunek wyłoniły się „Public Relations”. Edward Burnays, Sam Black, Ivy Lee i inni są uważani za klasyków PR.
Zewnętrzny PR
Do zadań specjalisty PR należy kreowanie niezbędnej opinii publicznej o organizacji, partii politycznej lub osobie. W tym celu stosuje się różne metody, w tym aktywną pracę z dziennikarzami i redaktorami mediów, interakcję z partnerami, opracowywanie akcji, wydarzeń i wiadomości, które mogą być interesujące dla opinii publicznej i tworzyć wizerunek. Działania PR-owca mają na celu najczęściej kształtowanie pozytywnej opinii publicznej o firmie lub osobie, dla której pracuje. Jednym z głównych celów w pracy jest zwiększenie świadomości marki i zwiększenie zysków.
Wewnętrzny PR
Często specjalista ds. public relations nakłada się również na funkcje regulowania relacji między pracownikami firmy. Musi mieć umiejętności mediatora, czyli zdolność rozwiązywania konfliktów. Tworzenie sprzyjającego środowiska w zespole, opracowywanie polityki personalnej, prowadzenie wewnętrznych badań opinii publicznej, regulowanie relacji między kierownictwem a podwładnymi – to wszystko również należy do zadań specjalisty PR.
Interakcja z kierownictwem
PR-owiec jako pierwszy informuje kierownictwo o aktualnej opinii publicznej na temat firmy lub osoby. Do jego obowiązków należy również ocena ryzyka, na jakie może narazić się kierownictwo przy realizacji określonego zadania oraz opracowywanie sposobów unikania błędów. Jednym z głównych celów specjalisty ds. public relations jest budowanie harmonijnego dialogu i wzajemnego zrozumienia między kierownictwem firmy a klientami (politykiem i elektoratem, gwiazdą i fanami itp.).
Osobiste i zawodowe cechy PR-owca
Zawód „Specjalisty ds. Public Relations” można uzyskać na wielu uczelniach w Rosji. Wysoko wykwalifikowany specjalista musi być osobą wszechstronnie rozwiniętą: dobrze rozumieć procesy socjologiczne, znać psychologię ludzkiego zachowania, opanować sztukę wystąpień publicznych, nienaganny rodowity i przynajmniej jeden język obcy mówiony, rozumieć podstawy ekonomii i Polityka.
