Obywatele często pracują na dwóch stanowiskach, łącząc stanowiska zarówno w jednym przedsiębiorstwie, jak iw dwóch organizacjach. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin to pracownicy wewnętrzni i zewnętrzni, a wysokość wynagrodzenia takiego pracownika ustala firma, w której taki pracownik pracuje. Warunki wynagrodzenia określa umowa o pracę przy pracy w niepełnym wymiarze godzin.
Niezbędny
prawo pracy, formy odpowiednich dokumentów, dokumenty w niepełnym wymiarze godzin, dokumenty firmowe
Instrukcje
Krok 1
Zgodnie z prawem pracy pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, zewnętrzny lub wewnętrzny, może pracować w drugim miejscu pracy tylko w czasie wolnym od pracy głównej. Ponadto miesięczna stawka produkcyjna dla połączenia nie powinna przekraczać połowy stawki ustalonej dla stanowiska zajmowanego przez tego pracownika.
Krok 2
Zatrudniając pracownika na część etatu, dokonujesz wpisu do księgi pracy na wniosek tego pracownika. Musi napisać wniosek skierowany do pierwszej osoby w firmie, następnie dyrektor wydaje polecenie o możliwości dokonania wpisu o połączeniu w księdze pracy. Ale umowa o pracę musi być zawarta zarówno z głównym pracownikiem, jak i ze specjalistą pracującym w niepełnym wymiarze godzin.
Krok 3
W umowie zapisz prawa i obowiązki stron, podaj nazwisko, imię, nazwisko pracownika, adres jego miejsca zamieszkania (kod pocztowy, region, miasto, miejscowość, ulica, numer domu, budynek, mieszkanie). Wprowadź nazwę stanowiska, na które zatrudniony jest specjalista, zgodnie z tabelą personelu przedsiębiorstwa.
Krok 4
W umowie o pracę koniecznie napisz, że ta praca jest kombinacją dla pracownika. Wynagrodzenie za pracę w niepełnym wymiarze godzin musi być wykonane zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej. Wysokość wynagrodzenia jest ustalana przez pracodawcę i może być proporcjonalna do faktycznie przepracowanych godzin, w zależności od wydajności i zgodnie z warunkami określonymi w umowie o pracę.
Krok 5
Wynagrodzenie, w zależności od tempa produkcji, jest ustalane dla tych kategorii pracowników, którzy pracują przy produkcji, proporcjonalnie do faktycznie przepracowanych godzin dla tych kategorii, których wynagrodzenia są oparte na czasie. Umowa o pracę może określać wynagrodzenie, którego wysokość będzie równa wynagrodzeniu otrzymywanemu przez głównych pracowników. Ale, jak pokazała praktyka, takie warunki nie odpowiadają tym pracownikom, dla których zajmowane stanowisko jest najważniejsze. Ponieważ nazywają tę postawę pracodawcy dyskryminacją i mogą złożyć skargę do odpowiednich władz.
