Gatunek charakteryzacji z miejsca pracy jako składnik procesu zatrudnienia można uznać za beznadziejnie przestarzały. Teraz została zastąpiona rekomendacją zapożyczoną z zachodniej kultury korporacyjnej. Za granicą, gdzie nie ma ksiąg pracy, jest to jedyny dokument potwierdzający doświadczenie zawodowe. W Rosji dostępność rekomendacji jest co najmniej dodatkowym plusem, a czasem obowiązkowym wymogiem dla kandydata.
Niezbędny
- - komputer;
- - Edytor tekstu;
- - Drukarka.
Instrukcje
Krok 1
Rekomendacja powinna przede wszystkim potwierdzać fakt pracy danej osoby w firmie oraz informować o zakresie jej obowiązków i jak dobrze sobie z nimi radził. Dokument ten jest napisany na papierze firmowym. Można go zatytułować "List polecający", ale opcja "Rekomendacja" jest całkiem powiedzmy. Druga linia zwykle zawiera nazwę polecanej, na przykład (w środku linii):
List polecający
Iwanow Wasilij Pietrowicz”.
Krok 2
Ogólnie przyjęta forma tego dokumentu jest następująca: „Potwierdzam, że pełna nazwa działała w…. (pełna nazwa firmy) od … do … w następujących pozycjach: … „Pozycje są wymienione w kolumnie bez numeracji (z myślnikiem na początku wiersza), ale ponumerowane, wskazujące okres pracy:" …od 01.2009 do 08.2010 - kierownik działu handlowego; …"
Krok 3
Kolejna część listu poświęcona jest zakresowi uprawnień dla każdego z zajmowanych stanowisk, część wstępna z reguły jest sformułowana: „Obowiązki Iwanowa Wasilija Pietrowicza obejmowały: …”.
Poniżej wymieniono obowiązki dla każdego ze stanowisk: na liście bez numeracji lub numerowane.
Na przykład: „- na stanowisku kierownika działu handlowego:…” Można podsumować, że polecony dobrze poradził sobie ze wszystkimi obowiązkami, ale niekoniecznie.
Krok 4
Nie będzie również zbyteczne podkreślanie znaczących kamieni milowych kariery, które nie otrzymały formalnej refleksji. Na przykład rozszerzenie obszaru odpowiedzialności w ramach jednego stanowiska i okres, w którym taka decyzja została podjęta. W razie potrzeby możesz również wskazać przyczyny.
Krok 5
Na koniec można powiedzieć o przyczynach odejścia pracownika z firmy (np. otrzymanie oferty, która go bardziej interesowała, albo super trudna sytuacja ekonomiczna, która wymusiła znaczną redukcję personelu). Nie będzie zbyteczne wspominanie o chęci ponownego zobaczenia polecanej osoby w jego stanie, ale tylko wtedy, gdy jest ona rzeczywiście obecna.
Krok 6
Podpisując dokument, sędzia musi wskazać swoje stanowisko, nazwisko, imię, nazwisko i kontakty do komunikacji. Wśród tych ostatnich preferowany jest telefon komórkowy i osobisty adres e-mail: nigdy nie wiadomo, jak potoczy się los firmy lub kariera samego polecającego. Ale nikt nie jest zobowiązany do podawania swoich danych osobowych w dokumencie: tylko do woli. Gotowy dokument musi być wydrukowany, poświadczony podpisem sędziego. Druk jest opcjonalny (ponadto dokument niefinansowy na papierze firmowym jest ważny bez niego). Ale z tym zalecenie wygląda solidniej.
