Nieodpłatne przekazanie to udostępnienie przez właściciela jego nieruchomości (rzeczy) do bezpłatnego tymczasowego użytkowania osobie przewidzianej w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej. Taka umowa nazywana jest również pożyczką.
Instrukcje
Krok 1
Umowa pożyczki jest jedną z odmian umów nieodpłatnych. Zgodnie z nim pożyczkodawca przenosi rzecz lub wartości materialne na pożyczkobiorcę na podstawie nieodpłatnego prawa użytkowania. Pożyczkobiorca po pewnym czasie zobowiązuje się zwrócić tę rzecz w takim samym stanie lub z poziomem zużycia nieprzekraczającym normy. Ta umowa jest uniwersalna – może być zarówno jednostronna, jak i dwustronna (tj. przewidywać rodzaj tymczasowej „wymiany” rzeczy zgodnie z zasadami nieodpłatnego przekazania).
Krok 2
Dokonując nieodpłatnego przelewu, w żadnym wypadku nie należy go mylić z umową najmu. Nie ma wpływu na sferę przedsiębiorczości i nie pociąga za sobą wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy. Ponadto osoba prawna nie ma prawa do nieodpłatnego przekazania rzeczy własnemu założycielowi lub zarządcy.
Krok 3
Stronami niniejszej umowy zgodnie z Kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej są pożyczkodawca i pożyczkobiorca. Jedynym niezbędnym warunkiem umowy pożyczki może być bezpośrednio przedmiot umowy – te same rzeczy, które są przedmiotem nieodpłatnego przelewu. Zarówno pożyczkodawca, jak i pożyczkobiorca mają prawa i są odpowiedzialni zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej.
Krok 4
Dokonując nieodpłatnego przelewu należy wskazać do przeniesienia jakiej nieruchomości jest obowiązek pożyczkodawcy, w jakim stanie nieruchomość znajdowała się w chwili jej przekazania, czy pożyczkobiorca ma prawo żądać usunięcia wad lub odszkodowania za szkody poniesione w związku z wadą rzeczy. Z kolei odbiorca rzeczy nieodpłatnego użytku zobowiązuje się do utrzymywania stanu rzeczy w trakcie eksploatacji na odpowiednim poziomie, ponoszenia wszelkich kosztów niezbędnych do jej konserwacji oraz dokonywania napraw na własny koszt, jeśli zajdzie taka potrzeba.
