Polityka to działalność państwa i partii politycznych ukierunkowana na rozwiązywanie problemów o charakterze ogólnospołecznym. Prawo to zbiór norm prawnych, które wyznaczają granice dopuszczalnego zachowania. Jednocześnie normy te są usankcjonowane przez państwo, a ich realizację zapewnia siła przymusu ze strony państwa.
Tym samym prawo wyznacza granice dopuszczalnego zachowania, poza które nie mogą wykraczać działania państwa i partii politycznych, mające na celu rozwiązywanie problemów o charakterze ogólnospołecznym. Jednocześnie państwo, jako główny podmiot działalności politycznej, może decydować o ogólnym przebiegu rozwoju prawnego.
Wynika z tego, że prawo i polityka są ze sobą ściśle powiązane i mogą na siebie wpływać. Ich wpływ jest wzajemny, to znaczy prawo wpływa na politykę w taki sam sposób, jak polityka wpływa na prawo.
Prawo wpływa bezpośrednio i pośrednio na politykę. Bezpośredni wpływ przejawia się w tym, że konstytucja zawiera normy prawne, które bezpośrednio określają podstawy ustroju konstytucyjnego. Pośredni wpływ można doszukiwać się w normach prawa wyborczego.
Polityka wpływa na prawo w następujący sposób: państwo jest głównym podmiotem życia politycznego społeczeństwa. To państwo zezwala na stosowanie określonych norm prawnych i zapewnia ich realizację przez obywateli poprzez stosowanie środków przymusu. W konsekwencji granice, w których aktorzy polityczni mogą prowadzić działalność, są wyznaczane przez państwo za pomocą złożonego mechanizmu stanowienia prawa. Jednocześnie państwo, zgodnie z zasadami legalności i rządów prawa, samo nie może przekraczać tych granic.
