Źródło prawa w naukach prawnych rozumiane jest jako zewnętrzna forma wyrazu prawa. Mówiąc najprościej, źródłem jest to, w czym zawarta jest regulacja prawna.
Istnieją różne rodzaje źródeł prawa, ale najczęstsze to:
1) Zwyczaj prawny to utrwalona reguła postępowania, która z powodu długiego powtarzania stała się już nawykiem, a następnie została usankcjonowana przez państwo.
2) Precedens sądowy to orzeczenie w sprawie podjętej przez sąd w konkretnej sprawie, które jest później wykorzystywane przy rozstrzyganiu nowych sporów przez inne sądy jako fakultatywne źródło prawa.
3) Umowa to nic innego jak porozumienie pomiędzy różnymi stronami, które zawiera w swojej treści praworządność.
4) Najczęstszym źródłem prawa jest akt normatywny, który jest dokumentem o ustalonej formie urzędowej, uchwalonym przez organ państwowy w zakresie jego kompetencji i zawierającym normy prawa.
5) Doktryna prawna – zbiór różnych teorii prawnych, przepisów pojęciowych i idei, które kierują rozwojem prawnym państwa.
6) Dogmaty religijne - są charakterystyczne dla krajów prawa religijnego.
Dla krajów kontynentalnego systemu prawa jedynie akt normatywny pełni funkcję autorytatywnego źródła, które kumuluje zwyczaj, traktat i doktrynę. Co do precedensu, to nie jest to pełnoprawne źródło prawa, jednak w orzeczeniach plenum, łączących praktykę w podobnych kategoriach spraw, niektórzy badacze wciąż odwołują się do precedensu.