Towary trwałe są zazwyczaj drogie, więc w przypadku stwierdzenia w nich braków konsumenci starają się chronić swoje prawa wszelkimi sposobami prawnymi. Sprzedawcy jednak często przekonują kupujących do wyboru korzystnych opcji ochrony tych praw.
Aby nie zostać wprowadzonym w błąd, kupujący musi przede wszystkim zrozumieć, jakie działania może podjąć przy wykryciu wad produktu i na jak długo.
Tak więc w ochronie praw konsumenta przy sprzedaży towarów trwałych niskiej jakości okres gwarancji na towary odgrywa ważną rolę. Pojęcie okresu rękojmi zostało ujawnione w ustawie „O ochronie praw konsumentów” – jest to czas, w którym producent, sprzedawca lub ich przedstawiciel są zobowiązani do zaspokojenia wymagań konsumenta związanych z wadami towaru. Innymi słowy, jest to okres, w którym produkt będzie działał prawidłowo lub będzie mógł być używany.
Rozróżnij okres gwarancji ustalony przez sprzedawcę i okres gwarancji ustalony przez producenta, które mogą się nie pokrywać. Jednak okres gwarancji sprzedawcy w każdym przypadku musi być równy lub dłuższy niż okres ustalony przez producenta. Oznacza to, że tak długo, jak okres wyznaczony przez sprzedawcę jest ważny, wymagania konsumenta można zgłaszać sprzedawcy lub producentowi (ich przedstawicielom), a po upływie terminu wyznaczonego przez producenta można się zająć jedynie wymogami prawnymi sprzedającemu (jego przedstawicielowi).
We wskazanym terminie konsument, według własnego wyboru, ma prawo żądać:
1. Usunąć wady towaru (naprawa gwarancyjna) bezpłatnie lub pokryć koszty ich usunięcia, przy czym koszty te muszą być rozsądne;
2. Obniż koszty towarów;
3. Wymień produkt;
4. Zwróć pieniądze.
Wraz z jednym z tych wymogów konsument może odzyskać poniesione straty.
W celu ustalenia, czy wady nie są wynikiem niewłaściwej eksploatacji lub transportu towaru przez kupującego, sprzedawca lub producent na własny koszt sprawdza jakość towaru. Jeśli kupujący chce być obecny przy takiej kontroli, powinien powiadomić sprzedawcę na piśmie, aby otrzymać informację, kiedy i gdzie zostanie przeprowadzona kontrola jakości towarów.
Przekazanie towaru w celu sprawdzenia jego jakości jest sporządzane w akcie, który wskazuje cechy i właściwości towaru, wykrytą awarię itp.
Jeżeli kupujący lub sprzedający nie zgadza się z wynikami kontroli jakości, przeprowadza on badanie towaru na własny koszt z udziałem odpowiednich biur eksperckich. Ale jeśli biegły stwierdzi, że nie ma winy sprzedającego w wadach, wszystkie koszty badania spadną na kupującego.
W momencie naprawy wadliwego produktu konsument może liczyć na otrzymanie podobnego produktu do użytku. Tymczasowy analog musi zostać dostarczony kupującemu w ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku o jego niezbędność. Istnieją jednak towary, których nie można wymienić podczas naprawy, na przykład samochody, meble itp.
Konsument może zgłosić tylko jedno żądanie z powyższej listy i może je zmienić tylko za zgodą Sprzedawcy, jeżeli przystąpił już do realizacji.
Wszelkie oświadczenia sprzedawców, że towar można wymienić lub naprawić, a nie zwrócić zapłaconej wartości, są niezgodne z prawem. Konsument ma prawo do niezwłocznego zgłoszenia zwrotu towaru i wpłaconych za niego pieniędzy. W takim przypadku zwrot zostanie dokonany na wartość towaru, ustaloną na nim w chwili żądania Konsumenta z takim żądaniem. Oznacza to, że jeśli cena produktu wzrosła od momentu jego zakupu, kupujący musi zwrócić zwiększony koszt.
