Umowa zastawna to umowa, na podstawie której jedna strona (zastawnik) ma prawo do zwrotu poniesionych strat kosztem majątku (przedmiotu zastawu) drugiej strony (zastawcy), w przypadku niewypełnienia przez dłużnika swoje obowiązki.
Instrukcje
Krok 1
Zastaw wraz z przepadkiem, gwarancją bankową i kaucją jest zabezpieczeniem wykonania zobowiązań. Zastaw powstaje na mocy umowy i jest nierozerwalnie związany z głównym zobowiązaniem. Nieważność umowy głównej pociąga za sobą nieważność umowy zastawniczej. Charakterystyczną cechą tej umowy jest to, że zarówno sam dłużnik, jak i każda inna osoba może działać jako zastawca. Przedmiotem zastawu może być każda nieruchomość (z wyjątkiem rzeczy zajętych lub ograniczonych w obrocie), prawa majątkowe mogą być przedmiotem zastawu. Najważniejsze, aby nieruchomość obciążona hipoteką mogła w pełni pokryć ewentualne straty w przypadku niewywiązania się z umowy głównej (zarówno straty podstawowe, jak i przepadek). Przedmiotem zastawu nie mogą być roszczenia nierozerwalnie związane z osobowością zastawcy, w szczególności roszczenia o odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu, alimenty itp.
Krok 2
Po zawarciu umowy zastawniczej zastawiony majątek może zostać przeniesiony na zastawnika lub pozostać we władaniu zastawcy. Zastawca może korzystać z zastawionej nieruchomości przez cały okres obowiązywania umowy. Możliwa jest nawet sprzedaż nieruchomości obciążonej hipoteką osobie trzeciej, jeśli przewiduje to umowa.
Krok 3
Umowa zastawu zawierana jest w formie pisemnej. Hipoteka na nieruchomości podlega poświadczeniu notarialnemu. Jego tekst musi koniecznie wskazywać przedmiot zastawu, jego wartość rynkową, a także odniesienia do zobowiązania zabezpieczonego zastawem (jego istotę, wielkość i termin wykonania). Konieczne jest również wskazanie, która ze stron umowy będzie posiadać nieruchomość obciążoną hipoteką.
Krok 4
Przedłużenie (odnowienie) umowy zastawniczej jest możliwe w przypadku zmiany przedmiotu zastawu, upływu okresu obowiązywania pierwotnej umowy (o ile została zawarta na określony czas), w przypadku wymiany jednej z jej stron (np. zastawcy, jeżeli on i dłużnik nie zbiegają się w jednej osobie). Kolejna umowa zastawu musi mieć taką formę, w jakiej została zawarta pierwsza umowa. Zasadnicze warunki pierwotnej umowy należy pozostawić bez zmian, ale strony mają prawo dokonać korekty związanej ze zmianami, jakie nastąpiły w czasie i atmosferze jej zawarcia. Dopiero po uzgodnieniu powyższych kwestii możliwe jest ponowne wystawienie umowy zastawniczej.
