W miarę rozwoju firmy indywidualny przedsiębiorca może zrozumieć, że nie jest już w stanie sprostać swoim obowiązkom i musi przyciągnąć do pracy zatrudnionych pracowników. Indywidualni przedsiębiorcy jako pracodawcy są zrównani w zakresie swoich praw i obowiązków z osobami prawnymi.
Instrukcje
Krok 1
Sam przedsiębiorca indywidualny nie jest pracownikiem. Przedsiębiorca nie powinien zawierać ze sobą umowy o pracę, płacić miesięcznego wynagrodzenia, odprowadzać podatku dochodowego od osób fizycznych i mieć płatnego urlopu. Jednocześnie ciąży na nim obowiązek opłacania składek ubezpieczeniowych na FIU. Jednak indywidualni przedsiębiorcy powinni przekazywać swoje składki nie jako procent otrzymywanego dochodu, ale w stałej wysokości, która jest corocznie ustalana przez rząd. Jest to podstawowa różnica między indywidualnym przedsiębiorcą a LLC. Nawet w tych firmach, w których założyciel i szef są jedną osobą, dyrektor LLC nadal uważany jest za pracownika.
Krok 2
Nie ma ograniczeń co do minimalnej liczby pracowników u pojedynczego przedsiębiorcy. Przedsiębiorca może zawrzeć umowę o pracę z jednym pracownikiem, jeśli nie potrzebuje większej liczby pracowników. Nie ma różnic w zakresie rejestracji pracowników w indywidualnej przedsiębiorczości i LLC. Dotyczy to również wysokości zapłaconych podatków (podatek dochodowy od osób fizycznych) oraz potrąceń ubezpieczeniowych dla pracowników, a także prowadzenia ewidencji kadrowej.
Krok 3
Należy pamiętać, że zawierając pierwszą umowę o pracę z pracownikiem, indywidualny przedsiębiorca uzyskuje status pracodawcy. Jest zobowiązany zarejestrować się w FSS w ciągu 10 dni, aw ciągu 30 - w FIU. Jeśli nie zrobi tego na czas, jest zobowiązany zapłacić grzywnę w wysokości 20 tysięcy rubli. w FSS i od 5 tysięcy rubli. - w FIU. Przedsiębiorca indywidualny musi zarejestrować tylko swoją pierwszą umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną z pracownikiem w funduszach pozabudżetowych, nie jest to wymagane w przypadku kolejnych pracowników.
Krok 4
Nie ma ograniczeń co do maksymalnej liczby pracowników u poszczególnych przedsiębiorców, ale przedsiębiorcy stosujący specjalne reżimy podatkowe muszą pamiętać o przewidzianych prawem warunkach pracy. Tak więc u indywidualnych przedsiębiorców na STS i UTII średnia liczba pracowników nie może przekroczyć 100 osób. W przeciwnym razie straci prawo do pracy w tych trybach i będzie zmuszony do zastosowania OSNO. Przedsiębiorcy indywidualni korzystający z patentowego systemu podatkowego nie mogą przyciągnąć więcej niż 15 pracowników.
