Niestety nie każdy jest przeznaczony do zostania rodzicami. Osoby pasjonujące się, ale z jakiegoś powodu niezdolne do zdobycia własnego potomstwa, nie powinny się poddawać i z rezygnacją pogodzić z okrutnym skutkiem, jaki przyniósł im los. Jedną z możliwości poznania szczęścia macierzyństwa jest adopcja dziecka, w tym obywatela zupełnie innego kraju. Ten rodzaj adopcji w praktyce nazywany jest „międzynarodowym”.
Ramy prawne kraju, którego obywatelem jest rodzic adopcyjny, stosuje się do procesu adopcji dziecka innego państwa, przy czym ważne jest, aby ustawodawstwo kraju rodzica adopcyjnego nie było sprzeczne z normami przyjętymi w kraju eksportowane dziecko.
Międzynarodowe standardy
Zgodnie z międzynarodowymi standardami sieroty przekazywane są cudzoziemcom dopiero po upływie czasu ustalonego w każdym kraju od dnia oficjalnego nadania dziecku statusu pozostawienia bez opieki. Rozważając możliwość adopcji dziecka przez cudzoziemca, należy uszanować interes samego dziecka: bardzo ważne jest, aby dziecko i rodzice adopcyjni mieli podobne normy dotyczące wychowania, edukacji, religii i zmiany miejsca dziecka miejsca zamieszkania nie wpływa znacząco na zwykły sposób życia dziecka, wartości duchowe. Jest więc mało prawdopodobne, że uzyskana zostanie zgoda na adopcję ortodoksyjnej rodziny islamskiej dziecka ortodoksyjnego, chociaż zdarzają się wyjątki, zwłaszcza jeśli sierota jest w okresie niemowlęcym.
Separacja od rodzeństwa jest surowo zabroniona. Nie ma ograniczeń związanych ze stanem zdrowia dziecka.
Prawnymi rodzicami adopcyjnymi mogą być tylko osoby zdolne, przestrzegające prawa, które nie cierpią z powodu żadnych zaburzeń psychicznych lub innych poważnych odchyleń od normalnego stanu zdrowia, osoby posiadające stałe mieszkanie i przebyte specjalne kursy tzw. przyszłych rodziców adopcyjnych.
Procedura rejestracji
Rodzice, którzy spełniają wszystkie podstawowe wymagania, mają prawo zwrócić się do odpowiedniego organu, posiadającego status prawny, o rozwiązanie takich spraw w danym regionie, może to być zarówno organizacja lokalna, jak i federalna. Jednocześnie rodzice wypełniają ankietę, dającą możliwość zbadania ich miejsca zamieszkania, a także wniosku władz publicznych ich kraju o prawie do takich działań.
Na podstawie wyników powyższych działań wydaje się oficjalny wniosek w sprawie, w przypadku pozytywnego wyniku, którego rodzice adopcyjni mają prawo do otrzymywania wszystkich interesujących ich informacji na temat dziecka, do poznania go lepiej.
Sąd Najwyższy kraju podejmuje ostateczną decyzję o możliwości adopcji, która mówi o nadaniu dziecku nowego imienia i nazwiska, zastąpieniu zaświadczenia wydanego przy urodzeniu nowym, wskazującym dane zagranicznych tatusiów i matek.
Procedura jest przeprowadzana bezpłatnie, po jej zakończeniu dziecko zostaje poddane rejestracji podstawowej w konsulacie kraju, który wydało dziecko, znajdującym się na terytorium nowej ojczyzny. Przez całe nieletnie życie dziecka sporządzane są specjalne raporty dotyczące stanu zdrowia i warunków życia dziewczynki lub chłopca, z obowiązkowym załączeniem zdjęć, które świadczą o prawdziwości dokumentów i dobrobycie rodziny.
