Wszyscy wiedzą, że palenie jest szkodliwe zarówno dla samego palacza, jak i dla osób, które są w jego pobliżu, w tym palaczy nałogowych. Troskę o zdrowie narodu tłumaczyła uchwalona 1 czerwca 2013 r. ustawa zakazująca palenia w miejscach publicznych. 15 listopada 2013 r. zaczęły obowiązywać kary za naruszenie przepisów antytytoniowych.
Kary za palenie w miejscach publicznych
Palenie na terenie przedszkoli, szkół, uniwersytetów i placów zabaw podlega karze grzywny w wysokości od 2 do 3 tysięcy rubli. We wszystkich innych przypadkach palenia w miejscach publicznych obywatele otrzymują grzywny od 500 do 1000 rubli. Osoba prawna naruszająca zakaz palenia w miejscach publicznych może zostać ukarana grzywną od 30 do 50 tysięcy rubli.
Zabrania się palenia na terenie obiektów sportowych i kulturalnych, placówek medycznych, sanatoriów i domów opieki. Podróżując dowolnym rodzajem transportu miejskiego i podmiejskiego, palacz może oddać się swojej zgubnej pasji i palić, oddalając się jedynie od wejścia na dworzec, lotnisko lub od stacji metra na odległość nie mniejszą niż 15 metrów.
Za miejsca publiczne uważane są również lokale usług społecznych oraz instytucji państwowych i miejskich. Zakaz palenia dotyczy miejsc pracy, wejść i wind, stacji benzynowych i publicznych plaż.
1 czerwca 2014 r. wszedł w życie kolejny pakiet zakazów. Od tego dnia następujące terytoria zostały sklasyfikowane jako terytoria wolne od dymu:
- dalekobieżne statki pasażerskie;
- pociągi dalekobieżne;
- hotele, pensjonaty;
- restauracje, kawiarnie i inne placówki gastronomiczne;
- perony pociągów podmiejskich.
W miejscach, w których palenie jest prawnie zabronione, należy umieścić specjalne znaki ostrzegawcze, napisy lub rysunki.
Skuteczność środków zaporowych
Rosja, jak zawsze z pewnym opóźnieniem, powtarza inicjatywy legislacyjne Europejczyków związane z dbałością o zdrowie narodu i młodego pokolenia. Ale niestety nie uwzględnia doświadczenia sąsiadów. I zeznaje, że środki prohibicyjne nie były zbyt skuteczne. A sami Rosjanie, jak pokazują sondaże, choć z zadowoleniem przyjmują środki ochrony zdrowia „biernych palaczy” - ludzie, którzy są zmuszeni wdychać opary tytoniu palaczy, wątpią, czy zmuszą kogoś do rzucenia palenia.
Według VTsIOM 76% respondentów poparło zakaz palenia, ale tylko 47% respondentów wierzy w skuteczność takich zakazów.
Jeśli odwołamy się do doświadczeń Europy, najskuteczniejszym sposobem zmniejszenia liczby palaczy o prawie jedną trzecią jest brak reklamy papierosów, promocji zdrowego stylu życia i wykwalifikowanej pomocy psychologicznej w celu rzucenia nałogu.
