Ustalenie ojcostwa pociąga za sobą powstanie odpowiedzialności, w szczególności za utrzymanie dziecka. W związku z tym w niektórych przypadkach ojcowie nie zgadzają się na uznanie ojcostwa, odmawiają złożenia wspólnego wniosku do organów stanu cywilnego. Ojcostwo można ustalić w następujący sposób:
Instrukcje
Krok 1
Jeżeli dziecko urodziło się rodzicom, którzy są prawnie małżeństwem lub w ciągu 300 dni po rozwiązaniu małżeństwa, za ojca uznaje się współmałżonka (w tym pierwszego). Nie jest wymagany oddzielny wniosek o ustalenie ojcostwa.
Krok 2
Na podstawie wspólnego wniosku nieżonatych rodziców. Oświadczenie takie uznaje fakt ojcostwa i wyraża zgodę matki na ustalenie ojcostwa określonej osoby. W niektórych sytuacjach, gdy nie będzie możliwe złożenie wspólnego wniosku po urodzeniu dziecka (np. ojciec będzie w długiej podróży służbowej, wezwany do służby wojskowej), taki wniosek składa się do rejestru biuro w czasie ciąży matki. Jednak ewidencję rodziców sporządza się po urodzeniu dziecka.
Krok 3
Na podstawie oświadczenia ojca, w przypadku uznania matki za ubezwłasnowolnioną, zaginiętą lub zmarłą.
Krok 4
Na podstawie orzeczenia sądu ustalającego ojcostwo lub faktu uznania ojcostwa. Jedno z rodziców (w tym rodzice adopcyjni), opiekun lub samo dziecko może zwrócić się do sądu po osiągnięciu pełnoletności. W celu ustalenia przed sądem faktu ojcostwa sąd może wezwać strony do przeprowadzenia badania pochodzenia dziecka. Jeżeli jedna ze stron odmówi udostępnienia biegłym niezbędnych materiałów do badań, sąd może uznać fakt, dla którego przypisuje się ekspertyzę, za ustalony lub odrzucony.
