Faktura to jeden z najczęstszych dokumentów w obiegu gospodarczym. Jego poprawna konstrukcja pozwoli uniknąć wielu problemów w relacjach z kontrahentami.
Instrukcje
Krok 1
Najpierw zdefiniujmy czym jest faktura. Zgodnie z artykułem 169 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej, faktura jest dokumentem służącym jako podstawa do akceptacji przez kupującego towarów (robót, usług) przedstawionych przez sprzedawcę. Prawo nakłada dość surowe wymagania dotyczące wystawiania faktury. Z reguły fakturę wystawia się na papierze. Jego wytworzenie w formie elektronicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wszystkie strony transakcji wyrażą na to zgodę, a strony muszą posiadać kompatybilne środki techniczne oraz możliwość przyjmowania i przetwarzania tych faktur zgodnie z ustalonym formatem.
Krok 2
Istnieją również pewne wymagania dotyczące informacji, które musi zawierać faktura.
Po pierwsze musi zawierać datę i numer. Informacje te pozwolą Ci zidentyfikować fakturę. Po drugie, faktura powinna zawierać informacje o kupującym: jego imię i nazwisko, adres oraz NIP. Po trzecie, na fakturze konieczne jest uwzględnienie informacji o nadawcy i odbiorcy (ich nazwa i adres), następnie należy wskazać informacje o dostarczonych towarach lub wykonanych pracach (usługach). W przypadku towarów należy podać ich nazwę, jednostki miary, liczbę dostarczonych towarów. W przypadku robót i usług ich nazwę (jednostka i ilość, jeśli można je określić). Musisz również podać cenę jednostkową i całkowitą kwotę transakcji. Od grudnia 2010 r. obowiązkowe stało się wskazywanie na fakturze waluty płatności, a faktura musi zawierać informacje o podatkach naliczanych kupującemu (VAT) oraz wskazywać kwotę transakcji, w tym podatki. Jeżeli przenoszone towary podlegają akcyzie (tytoń, alkohol itp.), wskazana jest również kwota akcyzy. W przypadku wpłacenia zaliczek na poczet dostawy towarów (wykonanie pracy lub świadczenie usług) informacja o nich jest również wskazana na fakturze.
