Urlop służbowy na podstawie umowy udzielany jest na podstawie rozkazu dowódcy jednostki wojskowej, w której pełniona jest służba. Jednocześnie życzenia dotyczące określonego okresu urlopowego są brane pod uwagę tylko w przypadku niektórych kategorii personelu wojskowego.
Kontraktowy personel wojskowy ma prawo do corocznego urlopu, którego długość zależy od całkowitego stażu pracy. Urlop takim osobom jest udzielany na podstawie zarządzenia dowódcy jednostki wojskowej, który kieruje się specjalnym planem udzielania urlopów, potrzebami konkretnej jednostki. Żołnierz może poprosić o urlop w określonym czasie, jednak dowództwo ma obowiązek uwzględnić ten wniosek tylko wtedy, gdy taka osoba należy do specjalnej kategorii obywateli, którzy na wniosek mają prawo zapewnić odpoczynek.
Kto ma prawo wybrać okres swojego urlopu?
Niektóre kategorie żołnierzy kontraktowych mogą samodzielnie pisać wnioski urlopowe, a dowódca jednostki ma obowiązek spełnić ich prośbę o urlop w określonym terminie. Do kategorii tych należą weterani działań wojennych na terenie innych państw, żołnierze dotknięci katastrofą w elektrowni atomowej w Czarnobylu, ojcowie dzieci niepełnosprawnych poniżej szesnastego roku życia, a także samotni ojcowie dzieci poniżej wieku czternastu. Uwzględnia również opinię o konkretnym okresie urlopu tych wykonawców, których żony przebywają na urlopie macierzyńskim. Ustawodawstwo wyróżnia również szereg innych kategorii personelu wojskowego, którzy mają prawo do wyjazdu w dogodnym dla nich czasie.
Na co zwrócić uwagę, korzystając z urlopu dla wykonawców?
Żołnierze kontraktowi powinni liczyć się z tym, że długość ich corocznego urlopu wydłuża się wraz ze wzrostem stażu wojskowego. Tak więc początkowy czas odpoczynku wynosi trzydzieści dni w roku, a maksymalny, po osiągnięciu pewnego stażu pracy, wynosi czterdzieści pięć dni rocznie. Ponadto niektórym kategoriom wykonawców przysługuje dodatkowy urlop. W takim przypadku, w miarę możliwości, dowódcy jednostek wojskowych są również zobowiązani do uwzględnienia życzeń żołnierzy i zapewnienia urlopu podstawowego i dodatkowego bez przerwy między nimi. Czasami sam wykonawca z pewnych powodów chce podzielić swoje wakacje na kilka części. W takim przypadku należy skierować wniosek do dowództwa, biorąc pod uwagę fakt, że jedna część urlopu nie powinna być krótsza niż piętnaście dni.