Akt to działanie. Akt cywilny oznacza działania obywateli względem siebie, instytucji publicznych i państwowych na podstawie prawa międzynarodowego i państwowego. Są to również zdarzenia, które wpływają na powstanie, zmianę lub ustanie praw i obowiązków obywatela. Np. osiągnięcie pełnoletności, uzyskanie obywatelstwa, nabycie lub utrata zdolności do czynności prawnych, zmiana stanu cywilnego itp.
Najważniejsze działania i wydarzenia w życiu człowieka podlegają obowiązkowej rejestracji państwowej. Te zdarzenia i działania nazywane są aktami stanu cywilnego. Funkcje rejestracyjne pełnią specjalne organy rejestracji aktów stanu cywilnego (ZAGS). Najważniejsze z nich to: rejestracja urodzenia i nadanie nazwiska, rejestracja małżeństwa oraz rejestracja zgonu obywatela.
Odpowiedni wpis dokonywany jest w państwowej rejestracji aktu w specjalnych księgach ustawowych, a na jego podstawie wydawane jest zaświadczenie o ściśle określonej formie. Zatwierdzanie jednolitych wzorów dokumentów, tryb i warunki rejestracji aktów podlegają jurysdykcji Ministerstwa Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej. W przyszłości, w przypadku powstania między stronami sytuacji spornych, wymagających zmian lub sprostowania aktu stanu cywilnego, procedury te są możliwe tylko na podstawie orzeczenia sądu.
Wraz z rejestracją aktu stanu cywilnego obywatel otrzymuje odpowiednie prawa i obowiązki. Należy podkreślić, że zmiana i ustalenie nowego statusu obywatela nie jest wejściem w określone stosunki cywilne, nowy status pojawia się dopiero po oficjalnej rejestracji państwowej. Jako przykład, w związku ze zmianami przepisów w kierunku większej wolności jednostki, możemy rozważyć małżeństwa „cywilne”. Mężczyzna i kobieta, którzy zdecydują się żyć razem, nie będą mieli praw i obowiązków wobec państwa i siebie nawzajem, dopóki nie zalegalizują swojego związku w urzędzie stanu cywilnego. W szczególności „małżonkowie konkubenci” nie są prawnie spadkobiercami swojego majątku, chyba że postanowiono to w specjalnych dokumentach poświadczonych notarialnie.
Również śmierć biologiczna osoby nie jest podstawą do powstania prawa do dziedziczenia jej majątku przez krewnych. Prawo to przysługuje dopiero od daty zarejestrowania śmierci obywatela w urzędzie stanu cywilnego i wyciągu z „aktu zgonu” o ustalonej formie.
