Mówią, że programistki to szczególny i gdzieś nawet specyficzny klan, do którego należą młode panie, które są zupełnie inne niż płeć piękna zatrudniona w jakimkolwiek innym zawodzie. Czy te twierdzenia są uzasadnione i jaka jest naprawdę przeciętna programistka?
Istnieje wiele żartów i anegdot, których bohaterkami są programistki. Ich główne znaczenie sprowadza się do tego, że przynależność do słabszej płci i umiejętność programowania to rzeczy nie do pogodzenia. W rzeczywistości dziś wśród osób zajmujących się pracą w dziedzinie technologii informatycznych jest wiele dziewcząt, a ich liczba rośnie z każdym rokiem. Kim jest dobra programistka i co odróżnia ją od dziewczyn bardziej przyzwyczajonych do słabszego seksu?
Plusy programistki
Dla młodego człowieka, który poważnie zajmuje się programowaniem, dziewczyna należąca do tego samego zawodu jest prawie idealna. Po pierwsze zawsze będą mieli o czym rozmawiać, a z tych rozmów może wyłonić się jakieś nowe i niestandardowe rozwiązanie konkretnej sytuacji w pracy, które z powodzeniem znajdzie zastosowanie w sferze zawodowej chłopaka czy dziewczyny. Po drugie, logika programisty jest w wielu przypadkach zbliżona do logiki męskiej, a ta okoliczność przyczynia się do bezprecedensowego wzajemnego zrozumienia w parze. Taka młoda dama nie zrobi skandalu dla swojego chłopaka, bo nie zdążył kupić jedzenia z listy, którą zostawiła - najprawdopodobniej zamówią po prostu pizzę na obiad.
Techniczny sposób myślenia dziewczyny-programisty czyni ją bardzo samodzielną i praktyczną w wielu codziennych sprawach, co jest jedną z jej przewagi konkurencyjnej nad słabymi i rozpieszczonymi młodymi paniami. Poza tym taki zawód niekoniecznie oznacza przebywanie w biurze od 9 do 6 – w wielu przypadkach programistka może pracować zdalnie. To nie tylko pozwala jej zarabiać na życie jako wolny strzelec będąc w dowolnym miejscu na świecie, ale także pomaga utrzymać jej zwykłe dochody i styl życia w tych miesiącach, na przykład, gdy jest na urlopie macierzyńskim.
Jak wygląda typowa programistka?
Brodate anegdoty o programistkach opowiadają, że takie młode panie w większości nie dbają o siebie, mają nadwagę i brudne włosy, noszą tylko swetry i dżinsy, a do tego zupełnie nie potrafią samodzielnie przygotowywać jedzenia. Jedyną rzeczą z tej listy, którą można przypisać prawdziwym informacjom, są dżinsy. Zastanów się, czy wygodnie będzie rozciągnąć skrętkę pod stolikami, będąc w mini sukience i szpilkach?
Programistki malują się, uprawiają sport, wychodzą za mąż, mają dzieci i opiekują się rodziną – tak jak panienki w innych zawodach. Tak więc stwierdzenie, że programistka różni się radykalnie od swoich rówieśników, oznacza przynajmniej bycie przebiegłym.
