Rozpatrywanie spraw w sądzie przy wniesieniu powództwa wzajemnego odbywa się na zasadach ogólnych obowiązujących w postępowaniu cywilnym. Istnieją jednak pewne kwestie, które należy wziąć pod uwagę przy składaniu pozwu wzajemnego.
Każdy pozwany w postępowaniu cywilnym ma prawo do wniesienia powództwa wzajemnego, jeśli ma również uzasadnione roszczenia wobec powoda. Zwykle potrzeba powództwa wzajemnego powstaje w sytuacji, gdy strony zawarły jakąkolwiek umowę, w trakcie realizacji której powstały wzajemne roszczenia. Jednocześnie powództwo wzajemne może wykonywać jednocześnie kilka zadań, do których należy zadośćuczynienie wzajemnych roszczeń stron, obiektywne rozpatrzenie sprawy cywilnej przez sąd z uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności.
Kiedy można wnieść roszczenie wzajemne?
Procedurę wniesienia przez pozwanego roszczenia wzajemnego w postępowaniu cywilnym regulują art. 137, 138 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Pozwany może w każdej chwili skorzystać z prawa do takiego zgłoszenia, ale powinno to nastąpić przed podjęciem ostatecznej decyzji w sprawie. Jeżeli uzasadnione roszczenie wzajemne zostanie przyjęte do rozpoznania przez sąd, wówczas roszczenia powoda i pozwanego będą rozpatrywane łącznie, a w orzeczeniu sądu zostaną zapisane wnioski sądu w stosunku do każdego z nich. Należy mieć na uwadze, że aby powództwo wzajemne mogło zostać dopuszczone do postępowania sądowego, pozwany musi spełnić określone przepisami proceduralnymi wymogi co do formy i treści pozwu zwykłego. Tylko w tym przypadku taki wymóg może być uwzględniony.
Na jakich warunkach akceptowane jest roszczenie wzajemne?
Oprócz ogólnych wymogów dotyczących pozwów prawodawstwo nakłada szereg warunków specjalnych, w przypadku których istnieje możliwość wniesienia powództwa wzajemnego. Na przykład roszczenie wzajemne może zostać potrącone z wymogami określonymi w pierwotnym pozwie. Ponadto w niektórych przypadkach zaspokojenie roszczenia wzajemnego pozwanego wyklucza możliwość pozytywnego rozstrzygnięcia co do roszczenia głównego. Wreszcie powództwo wzajemne jest akceptowane, gdy roszczenia powoda i pozwanego mają istotny związek, który przesądza o konieczności ich łącznego rozpatrzenia. O występowaniu jednej z wymienionych okoliczności decyduje sąd, a w przypadku ich braku uznanie powództwa wzajemnego może zostać odrzucone. W takim przypadku pozwany będzie mógł wszcząć odrębną sprawę cywilną, składając pozew w sposób ogólny.
