Jeżeli pozwany ma roszczenia wzajemne wobec powoda, w celu łącznego rozpatrzenia z roszczeniem głównym, ma on prawo wystąpić z roszczeniem wzajemnym. Pozew wzajemny można wnieść w dowolnym momencie, zanim sąd podejmie decyzję. Gdy roszczenia główne i wzajemne rozpatrywane są w ramach jednej sprawy, procedura wygląda następująco:
Instrukcje
Krok 1
W przypadku roszczeń wzajemnych należy przygotować odpowiedź, uzasadnić ich bezprawność, umotywować swoje stanowisko, dołączyć dokumenty potwierdzające jako dowód.
Krok 2
Cechy rozpoznania takich spraw – każda ze stron jest jednocześnie powodem i pozwanym w sprawie. Gdy roszczenia są ze sobą powiązane, proces dla każdej z nich jest prowadzony niezależnie. Na przykład roszczenie wzajemne można pozostawić bez rozpatrzenia.
Krok 3
Złożenie powództwa wzajemnego jest podstawą do odroczenia rozprawy, ponieważ powód musi zapoznać się z dokumentami, zgłosić zastrzeżenia i zażądać nowych dowodów.
Krok 4
Na posiedzeniu sądu ustalane jest stanowisko powoda i pozwanego w sprawie pierwotnego, a następnie wzajemnego pozwu. Strony zadają sobie nawzajem pytania, sąd wyjaśnia swoje argumenty. Rozpatrzenie takiego przypadku odbywa się według ogólnych zasad postępowania.
Krok 5
Na podstawie wyników rozpoznania sprawy sędzia podejmuje jedną decyzję, w której wskazuje odmowę lub spełnienie wymagań dotyczących roszczenia głównego i wzajemnego. Jeśli kwoty pieniężne mają być zebrane z obu stron, sędzia wyruszy. Od takiej decyzji przysługuje odwołanie tylko w zakresie zaspokojenia roszczenia wzajemnego.
