Prawo i moralność wpływają na stosunki społeczne i regulują je. Jeżeli jednak normy prawa są usankcjonowane przez państwo, to znaczy przestrzeganie norm prawa jest zapewnione siłą przymusu ze strony państwa, to normy moralności takiej gwarancji nie mają, gdyż moralność ocenia działania z punktu widzenia „dobra” i „zła”. Jednocześnie należy zauważyć, że normy prawa i normy moralności mogą się pokrywać. Nie oznacza to jednak, że normy moralne zapewnia przymus państwa.
Nie ma wątpliwości, że normy prawa i moralności są ze sobą powiązane, w zasadzie nie ma wątpliwości, że są różne. Przeanalizujmy najpierw, w czym przejawiają się podobieństwa tych pojęć:
1) Prawo i moralność są formacjami wielowymiarowymi, to znaczy mają złożoną strukturę i hierarchię.
2) Cel prawa i moralności jest ten sam - regulacja stosunków społecznych i życia społecznego, zarówno jednostki, jak i społeczeństwa jako całości.
3) Prawo i moralność są regulatorami społecznymi o charakterze uniwersalnym, to znaczy przenikają do wszystkich sfer życia państwa.
4) Prawo i moralność podnoszą poziom kultury moralnej ludności kraju.
Różnice między pojęciami wyrażają się w następujący sposób:
1) Prawo jest zabezpieczone siłą przymusu państwa, ale moralność nie.
2) Moralność jest wartościowym kryterium prawa. Tworzy ją prawo, ale może być również wyrażona przez prawo.
3) Moralność istnieje w świadomości społecznej, a prawo ma realny wyraz w normatywnych aktach prawnych.
4) Moralność i prawo mają różne przedmioty regulacji, chociaż nakładają się na siebie.
Tak więc, pomimo różnic, prawo i moralność są ze sobą powiązane i ściśle powiązane w swojej strukturze. Jedno nie może istnieć bez drugiego.
