Legalny w tłumaczeniu z łaciny oznacza „zgodny z prawem”, „zgodny z prawem”. Termin ten wyraża zgodę ludzi, których rząd działający w kraju uznaje jego prawo do podejmowania ważnych decyzji bez żadnego przymusu.
Ponadto pojęcie „legitymizacji” ma znaczenie polityczno-prawne, oznaczające pozytywny stosunek obywateli, dużych grup społecznych (w tym zagranicznych) do instytucji władzy politycznej działających w poszczególnych państwach oraz uznanie prawomocności ich istnienie.
Zasadność wyraża się w dobrowolnym uznaniu przez ludność władzy w państwie. Ludzie zgadzają się poddać takiej władzy, ponieważ uważają ją za autorytatywną, podejmowane przez nią decyzje są sprawiedliwe, a porządek władzy, jaki wypracował się w państwie, jest w tej chwili najlepszy. Oczywiście w każdym kraju były, są i będą obywatele, którzy łamią prawo; którzy nie zgadzają się z obecnym rządem i porządkiem jego administracji i sprzeciwiają się mu. Absolutnego poparcia nigdy nie da się osiągnąć i nie jest to konieczne. Władze będą uważane za prawowite, jeśli będą popierane przez większość członków społeczeństwa.
Legitymacją jest zaufanie mas, ich akceptacja władzy przez pryzmat świadomości społecznej i uzasadnienie jej działań z moralnego punktu widzenia. Obywatele wyrażają swoją aprobatę władzom w oparciu o ich wyobrażenia o dobru, sprawiedliwości, moralności, sprawiedliwości, honorze i sumieniu. Prawomocność zapewnia posłuszeństwo bez przymusu, a jeśli dozwolona jest siła, gdy jest osiągana, to jako uzasadnienie dla takich środków.
Wyróżnia się następujące typy legitymizacji: tradycyjna, charyzmatyczna i racjonalna.
Tradycyjna legitymizacja kształtowana jest w oparciu o przekonanie społeczeństwa o nieuchronności i konieczności podporządkowania się obecnej władzy, która z biegiem czasu zyskuje status obyczaju, tradycji podporządkowania się władzy. Ten rodzaj legitymizacji jest nieodłączny od dziedzicznych typów rządów, na przykład monarchii.
Legitymacja charyzmatyczna powstaje w wyniku ukształtowanej wiary ludzi i uznania przez nich wybitnych cech jednego przywódcy politycznego. Ten obraz, obdarzony wyjątkowymi ludzkimi cechami (charyzma). Jest ona przekazywana przez społeczeństwo na cały system władzy politycznej. Autorytet przywódcy jest bezwarunkowo akceptowany przez masy ludzi. Ten rodzaj legitymizacji w większości przypadków powstaje podczas rewolucji, kiedy dochodzi do załamania dotychczasowych ideałów. Ludzie, nie mogąc polegać na dawnych normach, kojarzą wiarę w lidera z nadzieją na lepszą przyszłość.
Racjonalna legitymizacja powstaje w przypadku, gdy społeczeństwo uznaje sprawiedliwość, legitymizację tych demokratycznych procedur, na których kształtuje się system władzy politycznej. Ten typ rodzi się z powodu świadomego zrozumienia przez każdego członka społeczeństwa istnienia interesów osób trzecich, co ostatecznie implikuje potrzebę stworzenia zasad zachowania, których przestrzeganie umożliwia osiągnięcie własnych celów.
