Dzisiejsze działania administracji państwowej odpowiedzialnej za edukację mają na celu wzmocnienie pracy z dziećmi z rodzin defaworyzowanych i ich rodzicami; zidentyfikować czynniki aspołeczne na wczesnych etapach. W tych i innych celach wychowawcy klasy zobowiązani są do wypełnienia aktu badania warunków mieszkaniowych.
Kto i kiedy bierze udział w sporządzeniu aktu?
Wypełnienie czynności badania warunków życia małoletniego należy do kompetencji specjalnej komisji pedagogicznej, w skład której w razie potrzeby może wchodzić nauczyciel-psycholog, nauczyciel społeczny, inspektor szkolny, a nawet komendant powiatowy policji.
Celem tego aktu nie jest „zaglądanie do lodówki jednej rodziny”, jak sugerowali kiedyś niektórzy obywatele, ale zbadanie warunków, w jakich żyje i wychowuje się uczeń. Potrzeba bezpośredniej wizyty pojawiła się z chwilą, gdy wychowawca klasy utracił możliwość kontaktu z rodzicami i opiekunami: bardzo często nie chodzą na specjalne spotkania, nie odpowiadają na indywidualne zaproszenia, nie odpowiadają na wpisy w pamiętnikach dzieci.
Z reguły powołana komisja nie uprzedza o wizycie w celu badania, przebywa w miejscu zamieszkania dziecka w godzinach wieczornych, gdy rodzice są w domu i sporządza akt w ich obecności. Jeżeli rodzina, będąc dysfunkcjonalna, uniemożliwia dokończenie czynu, nauczyciele mają prawo zwrócić się do starostwa powiatowego o pomoc w rozwiązaniu problemu.
Niuanse projektowania dokumentów
Akt kontroli warunków mieszkaniowych i życiowych jest gotową formą zatwierdzoną przez akty prawne, ale wiele instytucji administracyjnych wprowadza w nim niewielkie zmiany.
W przypadku przeprowadzenia badania warunków życia pierwszoklasistów konieczne jest, oprócz ogólnych danych dotyczących kwadratury, liczby mieszkańców i dostępności miejsca pracy ucznia, odnotowanie obecności zabawek, książek dla dzieci, sprzętu na miejsce do spania dziecka.
Jak w ujęciu ogólnym wygląda badanie warunków życia małoletniego tutaj
Wypełniając ten dokument, zwróć uwagę na następujące punkty:
- gdzie dziecko śpi (czy ma osobne łóżko, pokój);
- stan i wygląd dziecka i rodziców w domu;
- obecność kącika, w którym dziecko przygotowuje lekcje, zabawy, odpoczywa;
- łazienka (stan higieniczny, dostępność i niedostępność chemii gospodarczej dla młodszego ucznia);
- obecność zwierząt w kurniku, stan sanitarny ich utrzymania;
- stan wyjścia z pokoju (musi być wolny, nie zagracony);
- zestaw produktów spożywczych dla dziecka (odpowiedni do wieku).
Na końcu dokumentu musi znajdować się podpis jednego z rodziców, wszystkich członków komisji, dyrektora instytucji edukacyjnej. Protokół przechowuje wychowawca klasy lub osoba, która zainicjowała badanie.