Absencja jest jednym z powodów zwolnienia pracownika „na podstawie artykułu”. Kodeks pracy jasno określa, czym jest absencja. Co jednak zrobić, jeśli pracownik był nieobecny w pracy dokładnie 4 godziny lub podczas nieobecności wypada pora obiadowa?
Biorąc pod uwagę, że prawo wyraźnie mówi, że absencja musi trwać dłużej niż 4 godziny, nieobecność pracownika trwająca dokładnie cztery godziny (lub mniej) nie jest nieobecnością. Oznacza to, że jeśli pracownik nie jest w pracy od 14 do 18, zwolnienie z powodu nieobecności będzie błędne.
W przypadku, gdy obiad jest wliczony o godzinie 4 w przypadku braku czasu pracy, nie można zwolnić z powodu nieobecności, ponieważ pora obiadowa w godzinach pracy nie jest wliczona i jest płatna, a zgodnie z prawem nieobecność jest nieobecnością pracownik w ciągu dnia roboczego lub zmiany (klauzule „klauzula 6, część 1, art. 81 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej). W związku z tym przy obliczaniu czasu nieobecności odliczany jest obiad. Na przykład pracownik był nieobecny przez 4 godziny 10 minut, ale podczas jego nieobecności była 1 godzina obiadu, dlatego był nieobecny tylko 3 godziny 10 minut w godzinach pracy, a to nie jest nieobecność.
Jeśli pracownik był nieobecny przez ponad 4 godziny czasu pracy, ale część czasu przypada przed obiadem, a część po, zwolnienie z powodu nieobecności jest całkiem do przyjęcia, ponieważ czas nieobecności nie jest przerywany przerwą na lunch. Oznacza to, że należy zsumować czas nieobecności pracownika przed i po obiedzie, a jeśli w wyniku doliczenia uzyska się więcej niż 4 godziny, pracownik może zostać zwolniony za nieobecność.
Jeżeli jednak długość dnia pracy nie jest jasno określona dla pracownika, to w zasadzie nie może on dopuszczać się nieobecności, ponieważ nie ustalono, w jakim okresie powinien być w pracy.
Pracodawca może słusznie uznać za nieobecność nieobecność pracownika na kursach doszkalających, ponieważ okres takiego szkolenia odnosi się do czasu pracy, gdyż jest wliczany do stażu pracy i jest opłacany przez pracodawcę.
