Prawo pracy
Wakacje
Praca i odpoczynek reguluje Kodeks Pracy Federacji Rosyjskiej. Cały rozdział Kodeksu pracy poświęcony jest procedurze udzielania i korzystania z urlopu. Co do zasady pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze dwudziestu ośmiu dni kalendarzowych. Istnieją wyjątki od tej zasady, na przykład dodatkowe płatne urlopy dla pracowników pracujących w pracy w niebezpiecznych i szkodliwych warunkach, pracujących na Dalekiej Północy i innych.
Niektórym kategoriom pracowników, których praca jest związana ze specyfiką pracy, przysługuje dodatkowy coroczny płatny urlop.
Listę kategorii pracowników, którym przydzielono dodatkowy coroczny płatny urlop na szczególny charakter pracy, a także minimalny czas trwania tego urlopu i warunki jego świadczenia określa rząd Federacji Rosyjskiej.
Kodeks przewiduje również, że urlop przysługuje pracownikowi, który przepracował sześć miesięcy, ale jest też wyjątek od tej reguły. W szczególności istnieje możliwość skrócenia tego okresu w porozumieniu z pracodawcą.
Ponadto kodeks stanowi, że konieczne jest utrzymanie harmonogramu urlopów, który jest sporządzany przez pracowników zgodnie z kolejnością, harmonogram urlopów musi zostać zatwierdzony przez pracodawcę. Termin zatwierdzenia harmonogramu urlopów upływa nie później niż dwa tygodnie przed rozpoczęciem roku kalendarzowego. Przestrzeganie harmonogramu urlopów jest obowiązkowe zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. W niektórych przypadkach istnieje możliwość przedłużenia lub przełożenia urlopu.
Pracodawca może również odwołać pracownika z urlopu, jednak konieczne jest uzyskanie zgody pracownika na odwołanie go z urlopu.
Podział wakacji na części
Możliwe jest podzielenie wakacji na części. Należy zauważyć, że przy podziale urlopu na części w ciągu roku jedna z części musi wynosić czternaście dni, reszta podziału jest możliwa w dowolnej kolejności na podstawie umowy między pracownikiem a pracodawcą.
Część każdego corocznego płatnego urlopu, przekraczającą 28 dni kalendarzowych, przy podsumowaniu corocznego płatnego urlopu lub przeniesieniu corocznego płatnego urlopu na kolejny rok roboczy, przekraczającą 28 dni kalendarzowych, można zastąpić rekompensatą pieniężną.
Niedopuszczalne jest zastępowanie rekompensaty pieniężnej podstawowego urlopu płatnego i corocznego dodatkowego płatnego urlopu dla kobiet w ciąży i pracowników poniżej osiemnastego roku życia, a także corocznego dodatkowego płatnego urlopu dla pracowników wykonujących pracę ze szkodliwą i (lub) niebezpieczną warunki pracy do pracy w odpowiednich warunkach (z wyjątkiem wypłaty odszkodowania pieniężnego za niewykorzystany urlop po zwolnieniu, a także przypadków określonych w niniejszym Kodeksie).
