Pracochłonność to energia, jaką pracownicy wydają na jednostkę czasu pracy. Intensywność oblicza się na podstawie długoterminowej analizy średnich wskaźników wydajności. Ta funkcja powinna być przypisana do departamentu racjonowania pracy.
Niezbędny
Kalkulator
Instrukcje
Krok 1
Oblicz intensywność pracy według wzoru I = K / V, gdzie I to intensywność pracy, K to wielkość produkcji, B to czas, w którym wytwarzana jest pewna ilość produkcji.
Krok 2
Aby nie popełnić błędu w obliczeniach, normalizator ma obowiązek przeanalizować ilość wytwarzanych produktów przez określony czas. Najdokładniejsze będą wyniki ogólnej analizy produktów wytworzonych przez grupę pracowników wykonujących tę samą pracę i posiadających te same kwalifikacje.
Krok 3
Konieczne jest obliczenie średniej dziennej intensywności zgodnie z obliczeniami długiego okresu. Średnia wartość intensywności jest dokładniejsza przy określaniu średniego wskaźnika dziennego dla 12 miesięcy. Aby obliczyć, dodaj łączną liczbę produktów wytworzonych w ciągu 12 miesięcy, podziel przez liczbę godzin pracy, dla których ten produkt został wyprodukowany. Otrzymasz intensywność pracy jednego pracownika w ciągu godziny czasu pracy. Wskaźnik ten będzie równy jeden, co odpowiada normalnej intensywności pracy.
Krok 4
Intensywność jest obliczana, gdy wszyscy pracownicy przechodzą z płacy stałej do płacy produkcyjnej, a także gdy zmieniają się warunki wypłat motywacyjnych.
Krok 5
Obliczenie pracochłonności dla jednego pracownika prowadzi do niedokładnych wyników, ponieważ niemożliwe jest przeniesienie wszystkich pracowników o tych samych kwalifikacjach i pracujących w tych samych warunkach produkcyjnych do jednego wyniku. Do obliczenia normalnej intensywności pracy można użyć tylko średnich.
Krok 6
Intensywność pracy, która jest mniejsza niż obliczona jednostka, jest uważana za niską, powyżej 1 - zwiększoną. W zależności od tego do regulaminu premii można dodać klauzulę, która będzie regulować płatności motywacyjne.
