Alimenty to środki na utrzymanie dzieci, które nie osiągnęły pełnoletności. Jeden członek rodziny jest zobowiązany płacić je na rzecz drugiego. Obowiązkiem utrzymania dziecka jest pełne zaopatrzenie w to, co jest potrzebne - żywność, odzież, warunki życia, możliwość zdobycia wykształcenia itp.
Instrukcje
Krok 1
Obowiązki powstają wraz z przybyciem dziecka. Oznacza to, że obowiązki i prawa rodzicielskie mają nie tylko pary, które są oficjalnie małżeństwem, ale także te, które mieszkają osobno, rozwiedli się lub żyją w małżeństwie cywilnym.
Krok 2
Dla rodziców mieszkających osobno, a także tych, którzy nie chcą utrzymywać swojego dziecka, wprowadza się pojęcie alimentów. Te. jest to obowiązkowa część wsparcia materialnego niezbędnego do normalnego życia dzieci. Co więcej, na pierwsze dziecko, w zależności od tego, z kim faktycznie mieszka, alimenty mogą płacić zarówno matka, jak i ojciec.
Krok 3
Rodzic może płacić alimenty dobrowolnie lub na podstawie decyzji sądu. W pierwszym przypadku ojciec lub matka, zgodnie z prawem, sami ustalają wysokość alimentów (w drodze umowy), a w drugim płatności wyznacza sąd. Potrącenie alimentów na dziecko jest dokonywane z wszelkiego rodzaju zarobków (dochodów), pracy w niepełnym wymiarze godzin, w głównym miejscu pracy rodzica, z którym dziecko nie mieszka.
Krok 4
Wysokość alimentów zależy od liczby dzieci, ich wieku (nieletni lub dorośli) oraz pewnych cech (np. czy dziecko jest niepełnosprawne). Tak więc alimenty na jedno dziecko to 25% pensji.
Krok 5
Odsetek waha się od 35% do 50%, gdy dziecko jest niepełnosprawne lub w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko. Możesz inaczej obliczyć kwotę alimentów na dziecko. Sąd, z określonych przyczyn ustalonych w każdej konkretnej sprawie, w toku postępowania sądowego może nakazać wypłatę alimentów przekraczających 25% wynagrodzenia rodzica.
