Obecnie Kodeks Cywilny Federacji Rosyjskiej przewiduje dwie formy umowy renty: rentę stałą i rentę dożywotnią. Istotą umowy dożywotniej jest to, że odbiorca renty przekazuje płatnikowi majątek, w zamian za co płatnik renty zobowiązuje się do wypłaty renty odbiorcy w formie sumy pieniężnej lub alimentów w innej formie (art. 583 Kodeksu Cywilnego Federacji Rosyjskiej). Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej nie nakłada żadnych ograniczeń na wybór płatnika i odbiorcy czynszu.
Instrukcje
Krok 1
Umowa renty może zostać rozwiązana tylko w dwóch przypadkach. Za zgodą stron. W takim przypadku odbiorca czynszu staje się ponownie właścicielem lokalu mieszkalnego, a płatnik czynszu przestaje ponosić wobec niego jakiekolwiek zobowiązania.
Krok 2
Umowa renty dożywotniej może zostać rozwiązana przez odbiorcę renty w następujących przypadkach:
- pogorszenie stanu zabezpieczenia lub jego utrata na skutek okoliczności, za które Najemca nie ponosi odpowiedzialności;
- „istotne naruszenie” przez płatnika czynszu jego zobowiązań (art. 605 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej), rozumiane jako systematyczne nieprzestrzeganie warunków strony umowy lub naruszenie jej zobowiązania, co pociąga za sobą wszelkie negatywne konsekwencje dla strony przeciwnej.
Krok 3
Czasami możliwe jest rozwiązanie umowy o dożywocie tylko w sądzie. W tym celu obie strony dostarczają sądowi dowody nieprzestrzegania warunków umowy. To może być:
- zeznania świadków;
- roszczenia zgłaszane przez Najemcę po każdym naruszeniu;
- sprawdza, czy Najemca kupił jakieś produkty lub rzeczy, które Najemca miał nabyć w ramach umowy;
- inne dokumenty potwierdzające naruszenie obowiązków najemcy.
