Typ temperamentu jest wrodzoną właściwością psychiki, która jest w dużej mierze związana z fizjologią. Dlatego przy wyborze rodzaju aktywności należy wziąć pod uwagę temperament. Pod tym względem szczególnie „pecha” mają osoby melancholijne, ponieważ ze względu na 4 rodzaje aktywności nerwowej jest on jedynym słabym.
Cechy temperamentu melancholijnego
Obecnie najbardziej rozpowszechniona klasyfikacja typów temperamentu I. P. Pawłowa. Zgodnie z jego teorią każdy z 4 typów temperamentu odpowiada pewnym cechom przebiegu reakcji nerwowych w ciele. Opisując je, Pawłow wykorzystał takie cechy procesów nerwowych, jak
- moc;
- równowaga;
- Mobilność;
- szybkość i siła reakcji.
Według tej klasyfikacji typ 4 układu nerwowego, który odpowiada temperamentowi melancholijnemu, charakteryzuje się takimi cechami jak osłabienie i brak równowagi w przebiegu procesów nerwowych, powolna i słaba reakcja na bodźce.
Oznacza to, że melancholik z trudem opiera się działaniu silnych bodźców, ma małą aktywność i wytrzymałość, a jednocześnie jest niespokojny, skłonny do niepokoju, słabo przystosowuje się do nowego środowiska i nowych ludzi, preferuje samotność. Jednocześnie jest podatny na silne uczucia, które pozostawia „w sobie”, nie wynosząc emocji na zewnątrz.
Eysenck, charakteryzujący melancholika, powiedział, że jest introwertykiem o dużej wrażliwości. Taka osoba reaguje niezwykle boleśnie na krytykę, łatwo się męczy, nie jest w stanie długo znosić stresu fizycznego i psychicznego, jest zamknięta, zwraca większą uwagę na swój wewnętrzny świat niż na otaczających go ludzi i czynniki zewnętrzne.
Z reguły przedstawiciele tego temperamentu mają skłonność do niskiej samooceny, nadmiernej wrażliwości, unikają trudności i preferują samotność.
Warunki pracy dla melancholika
Niemniej jednak melancholik może być skutecznym pracownikiem, ważne jest tylko, aby wybrać dla niego korzystne warunki pracy.
1. Melancholik nie dogaduje się dobrze z ludźmi, trudno mu pracować w zespole, dlatego lepiej jest, aby przydzielał mu zadania indywidualne.
2. Trudny harmonogram pracy nie jest odpowiedni dla melancholika - w takich ramach szybko traci siły, a co za tym idzie, zdolność do pracy. Oznacza to, że lepiej wybrać taką pracę, w której przedstawiciel tego temperamentu mógłby samodzielnie ustalać terminy wykonywania zadań, regulować tryb pracy i odpoczynku.
3. Melancholik jest emocjonalny, z reguły ma bogaty świat wewnętrzny i pod pewnymi warunkami jest w stanie z powodzeniem radzić sobie z pracą twórczą.
4. Ocena pracy melancholika powinna odbywać się w łagodnej, życzliwej formie – jest on niezwykle wrażliwy na ostrą krytykę.
5. W swojej pracy melancholikowi lepiej jest unikać sytuacji awaryjnych, które wymagają natychmiastowej reakcji.
6. Osobom tego typu niezwykle trudno jest pracować z klientami, może to ich wyczerpać emocjonalnie, dlatego lepiej nie wybierać dziedziny działalności, w której na co dzień masz do czynienia z dużą liczbą osób (sektor usług, pedagogika itp.).
Najbardziej preferowana dla przedstawicieli tego typu będzie praca „biurowa”, w której sami będą mogli przeznaczyć czas na wykonanie określonej ilości zadań przy minimalnej kontroli na etapach pośrednich. Melancholik z powodzeniem radzi sobie również z pracą twórczą - pisaniem książek, artykułów, działalnością artysty, projektanta itp.
Najlepszym wyborem dla melancholika jest prawdopodobnie freelancer na odległość. Może to być praca copywritera, tworzenie stron internetowych, projektowanie itp.
