Umowa darowizny to umowa, na mocy której jedna osoba (darczyńca) nieodpłatnie przenosi majątek ruchomy lub nieruchomy na własność innej osoby (darowizny). Niniejsza umowa dotyczy rzeczywistych umów, tj. za datę jego rozpoczęcia uważa się datę przeniesienia własności.
Specyfiką umowy darowizny jest to, że jest ona sporządzona w określonej formie i podlega poświadczeniu przez notariusza. Naruszenie formy notarialnej powoduje nieważność zawarcia umowy darowizny. Należy pamiętać, że tylko osoby zdolne mogą występować jako strony umowy darowizny. Małoletni i obywatele o ograniczonej zdolności do czynności prawnych mogą występować jako jedna ze stron umowy tylko za zgodą ich przedstawicieli prawnych (opiekunów, powierników, rodziców) na transakcję.
Umowa darowizny wskazuje, że osoba obdarowana, tj. osoba, na którą majątek jest przekazywany, wyraża zgodę na jego odbiór. Ten dokument podlega obowiązkowej rejestracji państwowej. Wymagania dotyczące realizacji zamówienia zależą od tego, co jest jego przedmiotem. Jeśli nieruchomość jest przekazywana na podstawie umowy darowizny, transakcja musi zostać zarejestrowana w Federalnej Służbie Rejestracji (FRS).
Przed przekazaniem umowy darowizny w celu rejestracji państwowej musi ona zostać poświadczona przez notariusza. Pomoże Ci poprawnie sporządzić dokument, uniknąć błędów prawnych i semantycznych. Notariusz zaświadczy, że strony umowy są zdolnymi obywatelami iw momencie podpisywania były przy zdrowych zmysłach. Po podpisaniu przez strony umowy darowizny notariusz poświadczy ją swoim podpisem. Na tym kończy się procedura certyfikacji kontraktu. Następnie zostaje zarejestrowany w Fed.
Jeśli chodzi o nieruchomość, na przykład samochód, poświadczenie umowy darowizny nie jest obowiązkowe. W takim przypadku strony mogą, jeśli chcą, poświadczyć umowę u notariusza. Aby to zrobić, musisz złożyć w kancelarii notarialnej paszporty obdarowanego i dawcy, paszport pojazdu, zaświadczenie o kosztach transportu.
