Jednym z najczęstszych sposobów ochrony praw obywatelskich jest dochodzenie odszkodowania. Jednak osoba występująca do sądu o odszkodowanie musi być przygotowana na to, że sąd będzie musiał uzasadnić odszkodowanie dokumentami i matematyką. Przyjrzyjmy się bliżej, jak to zrobić poprawnie.
Instrukcje
Krok 1
Pojęcie „strat” obejmuje:
- rzeczywiste szkody;
- utracony zysk Za rzeczywistą szkodę można uznać: a) wydatki poniesione przez osobę na przywrócenie jej naruszonego prawa; b) wydatki, które dana osoba będzie musiała ponieść w przyszłości, aby przywrócić naruszone prawo; c) uszkodzenie mienia; d) utratę mienia Już poniesione wydatki są potwierdzane wszelkimi dostępnymi dla powoda dokumentami, z których wynika, jakiego rodzaju wydatek został poniesiony (np. umowa, paragon, paragon fiskalny zawierający nazwę towaru, itp.). Na przykład obywatelowi A. sprzedano produkt z ukrytymi wadami: pralkę, która działa nieprawidłowo podczas procesu prania. Sprzedawca odmówił przyjęcia jakichkolwiek roszczeń, powołując się na fakt, że pralka nie działała z winy kupującego. Następnie obywatel A. zwrócił się do biegłego o opinię o przyczynie wad pralki i otrzymał wniosek, że pralka ma wadę fabryczną. Oczywiście badanie nie jest bezpłatne, a kwota zapłacona za badanie to wydatki poniesione na przywrócenie naruszonego prawa. W takim przypadku, w celu uzasadnienia rzeczywistej szkody, obywatel A. musi przedłożyć sądowi umowę o badanie oraz dokument płatności, za który badanie zostało opłacone.
Krok 2
Jeśli chodzi o wydatki, które nie zostały jeszcze poniesione przez osobę w celu przywrócenia jej naruszonego prawa, ale zostaną poniesione w przyszłości, potrzebę i szacunkową kwotę takich wydatków należy potwierdzić rozsądną kalkulacją i innymi dowodami: szacunkiem lub kalkulacją kosztów usunięcia wad towarów, robót, usług; umowa określająca wysokość odpowiedzialności za naruszenie zobowiązań itp. Świadczy o tym Uchwała Plenum Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej i Plenum Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej N 6/8 z dnia 1 lipca 1996 r. W przypadku uszkodzenia (utraty) rzeczy, przy ustalaniu wysokości strat uwzględnia się wartość rynkową rzeczy. W przypadku niektórych stosunków cywilnoprawnych przepisy wprost wskazują, w jaki sposób ustala się wartość utraconego mienia. Tak więc w odniesieniu do stosunków przewozu ładunku lub bagażu koszt ładunku lub bagażu ustalany jest na podstawie jego ceny wskazanej na koncie sprzedającego lub przewidzianej w umowie, a w przypadku braku faktury lub wskazania ceny w umowy, w oparciu o cenę, która jest zwykle pobierana za identyczne towary w podobnych okolicznościach … W przypadku rzeczy używanych określa się wartość końcową rzeczy, czyli wartość rzeczy z uwzględnieniem jej zużycia. Ta wartość rezydualna może zostać określona przez rzeczoznawcę lub rzeczoznawcę specjalistycznego. Jako dowód składa się do sądu dokument dotyczący ustalenia wartości końcowej rzeczy.
Krok 3
Czasami utracone zyski są również traktowane jako straty. Przez utracone korzyści rozumie się utracone dochody, które osoba, której prawo zostało naruszone, otrzymałaby w normalnych warunkach obrotu cywilnego, gdyby prawo to nie zostało naruszone. Należy pamiętać, że w praktyce utracony zysk jest trudnym do udowodnienia rodzajem straty. Powodowie często mają błędne przekonanie, że utracone zyski można uzasadnić spekulacyjnie, bez konkretnych dowodów. Oczywiście jest to błąd, który będzie kosztował odmowę zaspokojenia roszczenia. Jako przykład sytuacji odzyskania utraconych korzyści przytoczymy sprawę zapisaną w Uchwale Prezydium Naczelnego Sądu Arbitrażowego Rosji Federacja z 4 listopada 1997 r. nr 3924/97 oraz z 15 maja 2000 r. nr 4163/99. Z winy zakładu energetycznego doszło do wypadku w zasilaniu piekarni. Zaprzestano wypieku chleba, więc chleb nie został sprzedany, w wyniku czego piekarnia nie otrzymywała zwykłych dochodów. Wspomniana wcześniej wspólna uchwała Plenum Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Arbitrażowego nr 68 stanowi, że wysokość utraconych dochodów (utraconych zysków) powinna być ustalana z uwzględnieniem uzasadnionych kosztów, jakie osoba, której prawo zostało naruszone, powinna była ponieść, gdyby obowiązek został spełniony. W wyżej wymienionym przypadku z piekarnią, jako takie uzasadnione koszty należy uwzględnić: koszt niewykorzystanych surowców w okresie przestoju w dostawie energii elektrycznej; koszt nieopłaconej energii elektrycznej za okres przestoju w dostawie energii elektrycznej itp. Kwoty te będą odejmowane od typowego dochodu piekarni za ten sam okres, biorąc pod uwagę udokumentowany spadek sprzedaży wyrobów piekarniczych w okresie poprzedzającym zamknięcie piekarni z powodu przerwy w dostawie prądu. Taki dowód przedstawia pozwany (firma energetyczna) w celu zmniejszenia wysokości strat. W przypadku, gdy osoba, która naruszyła prawo innej osoby uzyskała w wyniku takiego naruszenia dochód, powód ma prawo do zrównania odzyskane utracone korzyści do wysokości tych dochodów. Co do zasady, straty podlegają pełnemu naprawieniu, chyba że w konkretnym przypadku ustawa lub umowa określa ograniczoną wysokość odszkodowania za szkody. Jako przykład takiego ograniczenia można przytoczyć art. 238 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, zgodnie z którym w przypadku szkody materialnej wyrządzonej pracodawcy przez pracownika utracony zysk nie jest zwracany.
