Struktura organizacyjna jest dokumentem, który ustala jakościowy i ilościowy skład działów firmy, a także schematycznie odzwierciedla procedurę ich interakcji. Strukturę przedsiębiorstwa co do zasady ustala się na podstawie istoty i zakresu zadań rozwiązywanych przez firmę, intensywności i koncentracji, jakie wykształciły się w organizacji przepływu dokumentów i informacji, z uwzględnieniem jego rzeczowego i organizacyjnego możliwości.
Instrukcje
Krok 1
Ogół wszystkich jednostek produkcyjnych (sekcji, warsztatów, gospodarstw usługowych) bezpośrednio lub pośrednio zaangażowanych w działalność produkcyjną, ich skład i liczba określają strukturę produkcyjną organizacji.
Krok 2
Jednocześnie do czynników wpływających na strukturę produkcyjną przedsiębiorstwa należy charakter wyrobów, skala produkcji, technologia jej wytwarzania, stopień specjalizacji przedsiębiorstwa oraz jego współpraca z innymi firmami, a także poziom specjalizacji produkcji w stanie wewnętrznym przedsiębiorstwa.
Krok 3
Struktura produkcyjna firmy składa się z trzech etapów: technologicznego, przedmiotowego i mieszanego.
Znak struktury przedmiotu implikuje specjalizację obszarów roboczych w produkcji niektórych produktów. Z kolei wyznacznikiem struktury technologicznej jest specjalizacja warsztatów firmy do wykonywania określonego obszaru procesu produkcyjnego. Na przykład obecność odlewni lub warsztatu mechanicznego w zakładzie.
Krok 4
Konieczne jest określenie charakteru pracy do wykonania. Aby wykonać zadania tego etapu, należy je rozbić na podrozdziały, które będą przewidywały określone rodzaje pracy. Na przykład ustalanie zadań, obliczanie wymaganej ilości pracy, eliminowanie bezużytecznej pracy i powielania, plan rozwoju samego procesu, również sprawdzanie (przeprowadzane, aby nie pominąć żadnego ważnego elementu obszaru pracy).
Krok 5
Podział całej pracy pomiędzy poszczególne elementy zarządzania. Ten etap oznacza: ustanowienie obowiązkowych standardów lub norm (na przykład określenie dopuszczalnej liczby obowiązków zawodowych między menedżerami na wszystkich poziomach); metody techniczne w ramach naukowych metod zarządzania (analiza czasu pracy, badania metod, a także organizacji pracy); nawiązanie współpracy wszystkich pracowników w przedsiębiorstwie.
