Zdarza się, że pracownicy, którzy już opuścili przedsiębiorstwo, nie otrzymują należnej zapłaty. Ale czasami pracownicy też nie otrzymują pensji. Taka sytuacja może mieć miejsce w firmie każdego szczebla – zarówno w dużym holdingu, jak iw małym biurze. Jak sprawić, by pracodawca był sumienny i nadal płacił to, co zarabiasz?
Instrukcje
Krok 1
Zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej pracownicy muszą otrzymywać płatności przewidziane w umowach o pracę dwa razy w miesiącu, w ściśle wyznaczone dni. Taka terminowość jest jednak rzadka – w większości firm kalkulacja dokonywana jest raz w miesiącu, a przeniesienie upragnionej chwilówki nic nie kosztuje pracodawcy.
Krok 2
Jeśli jesteś nowy w firmie, skontaktuj się z dawnymi pracownikami, aby poznać politykę wynagrodzeń swojego kierownictwa. Być może dzień lub dwa opóźnienia są tutaj powszechną praktyką. Ale tydzień braku płatności powinien być poważnie niepokojący.
Krok 3
Nie wahaj się zapytać swojego pracodawcę o termin wypłaty wynagrodzenia. Nie zadowalaj się niejasnymi obietnicami, zapytaj o dokładną datę.
Krok 4
Jeśli szef nie może odpowiedzieć na nic zrozumiałego lub łamie obiecane przez siebie warunki, poważnie zastanów się, czy warto pracować w tej firmie. Czy to teraz sezonowy kryzys? A może firma przechodzi reorganizację i przejściowe trudności? Odpowiedz na te pytania szczerze.
Krok 5
Nie ma wyraźnych powodów braku płatności, a nie oczekuje się pieniędzy? Albo, co gorsza, niektórzy pracownicy nadal otrzymywali pieniądze, a inni, w tym ty, nie? Potem nadszedł czas na działanie.
Krok 6
Pamiętaj, z czego składa się twoja pensja. Jeśli w umowie o pracę część jest określona jako premia, pamiętaj, że zgodnie z prawem możesz nie otrzymać tej premii. Ale każdy oznaczony słowem „wynagrodzenie” jest zobowiązany do zapłaty.
Krok 7
Skontaktuj się z inspekcją pracy, a jeśli nie możesz wyjść z pracy, wyślij list polecony z załączonym wnioskiem na adres inspekcji. W wolnym formularzu poinformuj, że nie otrzymujesz wynagrodzenia, wskaż terminy braku wypłat i powody, które podał pracodawca.
Krok 8
Po złożeniu wniosku zostanie przeprowadzona kontrola. W jej trakcie zwykle ujawnia się wiele drobnych naruszeń, takich jak brak harmonogramu urlopów czy systemu ewidencjonowania czasu pracy. Pierwsza wizyta inspektora zwykle nie robi na pracodawcy większego wrażenia, jednak złożony wniosek udowodni mu, że nie masz zamiaru żartować.
Krok 9
Idź do swojego szefa i wyjaśnij mu w najbardziej przystępnej formie, jak zamierzasz działać. Kolejnym punktem programu będzie oświadczenie skierowane do prokuratury rejonowej. Jeśli to nie zadziała, złożysz kolejny wniosek, tym razem do prokuratury miejskiej. Wyjaśnij dyrektorowi, że celowe niepłacenie więcej niż dwóch pensji może być przestępstwem.
Krok 10
Być może po takich wypowiedziach menedżer pomyśli, że lepiej dla ciebie zrezygnować. Zgadzać się. Wyjaśnij jednak, że twoje plany nie obejmują dobrowolnego zwolnienia. Wyjedziesz za zgodą stron, po uprzednim sporządzeniu dokumentu dotyczącego warunków rozwiązania umowy o pracę. Tylko w ten sposób można uzyskać kompletnie nie tylko białą, ale i czarną pensję. Oblicz należną kwotę i dodaj procent za obrażenia moralne. Kwoty te są zapisane w umowie i poświadczone podpisem dyrektora przedsiębiorstwa. W ten sposób czarna pensja jest wybielona i całkiem legalnie.
Krok 11
Jeśli lider się nie zgadza, nie denerwuj się i nie rezygnuj z pozycji. Realizuj swoje groźby. Napisz oświadczenie do prokuratury rejonowej i kolejne oświadczenie do inspekcji pracy. Skromność jest tu niewłaściwa. Pamiętaj – te organizacje istnieją właśnie po to, by bronić Twoich praw. Po przejściu kilku kolejnych czeków i otrzymaniu określonej liczby mandatów Twój szef zrozumie, że łatwiej mu się spłacić i rozstać z Tobą w dobry sposób. Czego naprawdę chciałeś.
