Praktyka orzecznicza pokazuje, że większość sporów między pracodawcą a pracownikiem powstaje, gdy ten ostatni jest wyrzucany z inicjatywy pracodawców. Aby uniknąć nieporozumień w procesie rozwiązywania umowy o pracę, obie strony muszą być świadome swoich praw i obowiązków.
Pytanie, jak zwolnić pracownika na podstawie Kodeksu pracy, zadaje sobie wielu pracodawców. Przede wszystkim należy powiadomić pracownika o zbliżającym się zwolnieniu nie później niż z dwumiesięcznym wyprzedzeniem. Ostrzeżenie musi być wydane na polecenie kierownika, w którym pracownik musi koniecznie złożyć swój podpis.
Zgodnie z pierwszym akapitem art. 40 Kodeksu pracy pracownik może zostać zwolniony z powodu zmian w organizacji produkcji i pracy. Co prawda w przypadku reorganizacji lub likwidacji przedsiębiorstwa pracodawca musi zaoferować pracownikowi inną pracę w tym samym przedsiębiorstwie. Jeśli nie jest to możliwe, pracownik powinien sam odejść i znaleźć zatrudnienie. Podobnie pracodawca ma prawo działać w przypadku zmniejszenia liczby pracowników.
Jeżeli pracownik wykonuje swoje obowiązki pracownicze w złej wierze, może również zostać zwolniony zgodnie z art. 40 akapit trzeci Kodeksu pracy. Aby bardziej cywilizowane zwolnienie pracownika z takiego powodu, certyfikacja powinna zostać przeprowadzona w przedsiębiorstwie. W efekcie okaże się, że pracownik nie ma wystarczających kwalifikacji do wykonywania swoich obowiązków służbowych. Jeżeli pracownik nie odpowiada na stanowisko ze względów zdrowotnych, należy uzyskać wniosek komisji ekspertów medycznych i społecznych. Bez konkluzji zwolnienie pracownika z tego powodu nie zadziała.
Umowa o pracę określa obowiązki pracownika, które musi wypełnić. W przypadku systematycznego niewywiązywania się z tych obowiązków, pracodawca ma prawo zwolnić pracownika. Tylko muszą istnieć dokumenty potwierdzające takie zachowanie pracownika. Na przykład obecność nagany na piśmie już daje pracodawcy późniejsze zwolnienie.
Jeżeli pracownik był nieobecny w miejscu pracy przez ponad trzy godziny bez uzasadnionego powodu, może zostać zwolniony zgodnie z art. 40 akapit czwarty Kodeksu pracy. Absencja jest również uważana za nieobecność bez powodu. Zgodnie z art. 40 ust. 6 kp pracodawca może zwolnić pracownika za niestawienie się w pracy przez cztery kolejne miesiące. Oczywiście nie dotyczy to urlopu macierzyńskiego.
Umowa o pracę może zostać rozwiązana w przypadku kradzieży mienia właściciela przez określonego pracownika. Jest to art. 40 akapit ósmy Kodeksu pracy. Pracownik może zostać zwolniony po wejściu w życie wyroku sądu lub wydaniu decyzji o nałożeniu odpowiedzialności administracyjnej.
Jeżeli pracownik popełnił oszustwo finansowe w przedsiębiorstwie w celu osiągnięcia korzyści osobistych, może zostać zwolniony z wykonywania obowiązków pracowniczych za winne czyny. Przewidziano to w drugim akapicie art. 41 Kodeks pracy. Nawiasem mówiąc, podstawą rozwiązania umowy o pracę jest popełnienie czynu niemoralnego. Dotyczy to zwłaszcza pracowników instytucji edukacyjnych i edukacyjnych.
