Sankcje dyscyplinarne to środki wpływu na zachowanie pracowników, mające na celu zapewnienie przestrzegania harmonogramu pracy w organizacji. Rodzaje i tryb stosowania kar określa Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej, a także odrębne przepisy w odniesieniu do niektórych kategorii pracowników, na przykład pracowników kolei, pracowników przy produkcji związanej z energią jądrową itp.
Rozdział 30 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej określa następujące rodzaje kar:
- Uwaga;
- nagana;
- zwolnienie.
Zasady stosowania sankcji dyscyplinarnych ustanowione w art. 193 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej muszą być ściśle przestrzegane przez pracodawcę, w przeciwnym razie ściganie pracownika zostanie uznane za niezgodne z prawem.
Zasady te obejmują:
- obowiązkowe otrzymanie pisemnego wyjaśnienia pracownika o fakcie przewinienia dyscyplinarnego lub sporządzenie aktu odmowy udzielenia wyjaśnień. Należy jednak sporządzić taki akt, dając pracownikowi kilka dni na złożenie wyjaśnień. Jeżeli pracownik nie złoży wyjaśnień w ciągu dwóch dni, sporządza się akt;
- przeprowadzanie oficjalnej kontroli naruszeń dyscypliny pracy;
- wydanie postanowienia o pociągnięciu pracownika do odpowiedzialności dyscyplinarnej w terminie miesiąca od dnia wykrycia uchybienia oraz w terminie sześciu miesięcy od dnia jego popełnienia.
Ustawa przewiduje jednak wydłużony termin nałożenia sankcji dyscyplinarnych w przypadku kontroli działalności finansowej i gospodarczej przedsiębiorstwa – dwa lata od daty przewinienia dyscyplinarnego;
- zapoznanie pracownika przed podpisem z nakazem dyscyplinarnym w terminie trzech dni od dnia jego wydania lub sporządzenie aktu odmowy podpisania.
Nakaz ukarania można zaskarżyć kontaktując się z inspekcją pracy lub sądem.
Czasami po wykryciu przewinienia dyscyplinarnego istnieją podstawy do zwolnienia pracownika z pracy, na przykład, jeśli przyszedł do pracy pod wpływem alkoholu, nie przeszedł obowiązkowego badania lekarskiego lub został pozbawiony specjalnego prawa itp.
Okres zawieszenia zależy od tego, jak długo utrzymają się okoliczności, które spowodowały zawieszenie. Pracownik nie jest obciążany za ten okres.
