Wielu pracodawców bezwstydnie narusza prawa swoich pracowników. Ponieważ większość pracowników nie zna swoich praw i nie może się sprzeciwić ani wyrazić swojego punktu widzenia, kierownictwo chętnie z tego korzysta. Ale dla każdego gwałciciela jest sprawiedliwość! Bardzo ważne jest, aby wiedzieć o swoich prawach i nie bać się ich dochodzić, zwłaszcza jeśli chodzi o kobiety w ciąży.
Zacznijmy od podstawowej wiedzy. Istnieją trzy rodzaje urlopu macierzyńskiego:
- Prenatalna – trwa 70 dni; jeśli kobieta jest w ciąży z bliźniakami, przysługuje jej 84 dni urlopu.
- Po porodzie – trwa tak samo jak w okresie prenatalnym; jeśli poród był z komplikacjami, zakłada się 86 dni odpoczynku; jeśli kobieta urodziła bliźnięta lub więcej, ma prawo do odpoczynku przez 110 dni.
- (dzieci) - trwa 3 lata.
Urlop prenatalny i poporodowy sumuje się: jeżeli z 70 dni kobieta wykorzystała tylko 10, to pozostałe 60 dni zalicza się do urlopu poporodowego. Tak więc po porodzie będzie odpoczywać nie przez 70 dni, ale przez 130. Do tego kobieta otrzymuje świadczenia z ubezpieczenia społecznego.
Podczas trzyletniego urlopu rodzicielskiego kobieta otrzymuje również świadczenia od państwa. Jednocześnie może zarobić dodatkowe pieniądze w domu lub w pracy w niepełnym wymiarze godzin, a jej oficjalne miejsce pracy i stanowisko nadal pozostaje przy niej.
Jeśli chodzi o urlop macierzyński w ogóle, kobieta ma prawo napisać o niego wniosek, niezależnie od tego, jak długo jest w pracy. Jeśli szefowie oferują rekompensatę pieniężną zamiast urlopu, jest to już naruszenie praw pracownika.
Jeśli kobieta w ciąży przychodzi do pracy, powinna wiedzieć, że nie ma prawa do odmowy zatrudnienia ze względu na zajmowane stanowisko. W takim przypadku ma prawo żądać pisemnej odmowy ze wskazaniem przyczyny. Kobiety w ciąży nie można zatrudnić tylko wtedy, gdy praca wiąże się z dużym wysiłkiem fizycznym, będzie musiała pracować z substancjami toksycznymi lub jeśli kobieta po prostu nie spełnia wymagań dotyczących wakatu.
Przy zawieraniu umowy o pracę należy przypomnieć władzom, że kobiecie w ciąży lub młodej matce nie przysługuje prawo do ustanowienia okresu próbnego do ukończenia przez jej dziecko półtora roku życia. Zwolnienie również nie wchodzi w rachubę. Pracownica w ciąży może zostać zwolniona tylko z powodu likwidacji firmy, w której jest zatrudniona. Nawet w przypadku wygaśnięcia umowy o pracę pracodawca jest zobowiązany do jej odnowienia.
