Wysoki poziom rotacji personelu, duża ilość pracy, brak wymienności personelu - z tych i innych powodów pracodawca nie może wypuścić na urlop pracownika, który pracuje w przedsiębiorstwie dłużej niż sześć miesięcy. Wiadomo, że prawo do płatnego wypoczynku zapisane jest w Kodeksie Pracy. Każdy pracownik, który przepracował ponad 6 miesięcy, ma prawo do przerwy. Kolejność wakacji ustalana jest zgodnie z harmonogramem.
Co roku firma układa harmonogram, według którego pracownicy wyjeżdżają na urlop w kolejnym roku kalendarzowym. Z reguły priorytet ustalany jest z uwzględnieniem życzeń pracownika, a także w taki sposób, aby normalna praca firmy nie została zakłócona.
Artykuł 122 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej wyjaśnia, że pracownik otrzymuje prawo do urlopu na koszt przedsiębiorstwa po sześciu miesiącach pracy bez przerwy. Ponadto niektóre kategorie obywateli mogą wyjechać na urlop po przepracowaniu mniej niż sześciu miesięcy (art. 123 kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej).
Odpowiedzialność za nieudzielenie urlopu
Oczywiście, gdy pojawia się pytanie o prawo do wypoczynku, zarówno pracodawca, jak i pracownik muszą dążyć do znalezienia rozwiązania kompromisowego, unikając sytuacji konfliktowej. Jeżeli pracownik pracuje dłużej niż sześć miesięcy i musi wyjechać na urlop zgodnie z harmonogramem, pracodawca jest zobowiązany zapewnić mu taką przerwę, aby nie naruszać wymogów prawa. Pracownik, który uważa, że jego prawa zostały naruszone, może skontaktować się ze związkiem zawodowym lub inspekcją pracy.
Nieudzielenie urlopu może skutkować nałożeniem na inspektora pracy kary pieniężnej w wysokości:
- 30 000 - 50 000 rubli. - Dla firmy;
- 1000 - 5000 rubli. - dla urzędników.
Płatny urlop po 6 miesiącach pracy zapewnia utrzymanie stanowiska (miejsca pracy) i średnie zarobki.
Ponadto pracownik, który przepracował ponad sześć miesięcy, może otrzymać urlop na pisemny wniosek, nawet jeśli harmonogram został sporządzony przed jego oficjalnym powrotem do pracy. Np. harmonogram sporządzono 17 grudnia ubiegłego roku, a pracownik został zatrudniony w styczniu tego roku. W związku z tym po sześciu miesiącach pracownik ma prawo do urlopu.
Należy zauważyć, że pewna kategoria pracowników ma prawo do dodatkowego urlopu.
Obejmuje pracowników, których praca:
- związane z niebezpiecznymi warunkami,
- ma szczególny charakter;
- nieregularny;
- inne sytuacje przewidziane w Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej i ustawie federalnej.
Wakacyjny spór pracowniczy może powstać w sytuacji, gdy w firmie brakuje pracowników. Tłumaczy się to tym, że zarówno planowana, jak i nieprzewidziana nieobecność pracownika może spowodować przestój lub zakłócenia w pracy organizacji.
Problem z dostaniem wakacji
Problemy pracowników z uzyskaniem legalnej płatnej przerwy w pracy są nieuniknione, jeśli w firmie nie ma wymienności pracowników. Tak więc, jeśli specjalista odpowiedzialny za ważną część procesu produkcyjnego wyjeżdża na urlop, to podczas jego nieobecności inny pracownik nie będzie mógł go zastąpić i wykonywać obowiązkowych funkcji pracowniczych.
Ważne jest, aby zaplanować przyszłe urlopy z wyprzedzeniem, omawiając tę kwestię z pracodawcą i działem HR. Przed wyjazdem na wakacje ważne jest, aby w firmie znalazł się zastępca.
Takie podejście pozwoli pracownikowi:
- wykazać pracodawcy swoją staranność i rzetelność;
- ciesz się wakacjami bez obaw, że podczas jego nieobecności w pracy wystąpią zakłócenia;
- po wakacjach kontynuuj pracę w trybie standardowym bez nadgodzin.
Pracodawca musi powiadomić o zbliżającym się urlopie z 14-dniowym wyprzedzeniem. Tak więc stosunki pracy, a mianowicie udzielenie urlopu, często stają się kontrowersyjne, jeśli odejście pracownika negatywnie wpływa na działalność organizacji.
W takiej sytuacji kierownik może poprosić pracownika o odłożenie reszty na kolejny rok, a pracownik według własnego uznania może wyrazić zgodę na przeniesienie lub odmówić. Jeśli urlop zostanie przełożony, tworzony jest nakaz odroczenia, a pracownik pisze wniosek o wprowadzenie zmian w harmonogramie.
Warto zauważyć, że nie bez powodu pracownik może poprosić o urlop bezpłatny po omówieniu z pracodawcą czasu trwania takiej przerwy.
