Dłużne papiery wartościowe obejmują wszelkie papiery wartościowe, które formalizują stosunek do udzielenia pożyczki. Dłużne papiery wartościowe co do zasady wiążą się z otrzymaniem przez nabywcę stałego dochodu, a także z późniejszym wykupem przez emitenta.
Dłużne papiery wartościowe to szczególny rodzaj papierów wartościowych, które są wyrazem zobowiązania dłużnego pomiędzy emitentem a nabywcą tych papierów. Co do zasady dłużne papiery wartościowe emitowane są na określony okres, po którym emitent zobowiązuje się do ich wykupu. W określonym czasie nabywca (posiadacz) takich papierów wartościowych zazwyczaj otrzymuje stały dochód za wykorzystanie pożyczonych środków, płacony jako cena zakupu. Najpopularniejszymi rodzajami papierów wartościowych są obligacje, weksle, certyfikaty oszczędnościowe, rządowe obligacje skarbowe.
Ogólna charakterystyka dłużnych papierów wartościowych
Dłużne papiery wartościowe wyróżniają się następującymi cechami:
1) weksel jest najprostszym rodzajem zabezpieczenia dłużnego, który jest wystawiony w ściśle określonej formie, posiada szereg obowiązkowych danych i wyraża zobowiązanie dłużnika (wydawcy) do zapłaty posiadaczowi tego zabezpieczenia kwoty określonej w to na końcu weksla;
2) obligacje - dłużne papiery wartościowe, które wyrażają zobowiązanie dłużne, są umarzane przez emitenta po określonym czasie, aw okresie ich ważności dają prawo do otrzymywania od niego dywidendy w zadeklarowanej wysokości;
3) rządowe obligacje skarbowe - dłużne papiery wartościowe, których cechy są całkowicie tożsame z cechami obligacji, jednak tego typu są emitowane przez państwo i zasilane ze środków budżetowych;
4) certyfikat oszczędnościowy – dłużny papier wartościowy emitowany przez instytucje kredytowe i uprawniający nabywców do otrzymywania odsetek w okresie jego ważności, po którym zainwestowane środki podlegają zwrotowi.
Cechy niektórych rodzajów dłużnych papierów wartościowych
Najbardziej rozpowszechnione wśród osób i organizacji są obligacje. Te papiery wartościowe są często emitowane przez osoby prawne w celu przyciągnięcia inwestycji. Z reguły obligacje są niezabezpieczone, ale w niektórych przypadkach ich emitent zapewnia jako zabezpieczenie określone nieruchomości i inne gwarancje. Również w ostatnim czasie popularność zyskują bony oszczędnościowe, prawo do emisji, które mają tylko banki. Główną cechą certyfikatów oszczędnościowych jest to, że ich odbiorcy zazwyczaj uzyskują wyższy dochód niż lokata bankowa. Jednak ryzyko związane z tymi produktami nie jest ubezpieczone przez państwo, dlatego w przypadku bankructwa banku posiadacze nie mogą oczekiwać, że otrzymają wypłatę ubezpieczenia.
