W przypadku dobrowolnego zaspokojenia roszczeń przez pozwanego, utraty interesu w wyniku sprawy, powód może być zmuszony do cofnięcia pozwu. Należy zauważyć, że tylko osoba, która je złożyła, może kontrolować los roszczenia. Wycofanie roszczenia oznacza popełnienie prawnie istotnych czynności, po czym postępowanie zostaje zakończone. Dlatego należy jasno zrozumieć konsekwencje zakończenia sprawy. Sposoby zakończenia postępowania zależą od etapu, na którym sprawa jest rozpatrywana.
Instrukcje
Krok 1
Wycofaj pozew, jeżeli nie został jeszcze przyjęty do rozpatrzenia. Należy wystąpić do sekretariatu sądu z pisemnym oświadczeniem, w którym wskazujesz: co i kiedy zgłoszono roszczenie, kim są strony w sprawie, a także wniosek o jego zwrot bez rozpoznania. Sędzia zwraca roszczenie i wszystkie dołączone do niego dokumenty, wydaje zaświadczenie o zwrocie cła państwowego. Takie działania nie uniemożliwiają ponownego odwołania się do sądu w tej samej sprawie.
Krok 2
Złóż zrzeczenie się roszczenia. Gdy sąd orzekł o przyjęciu wniosku do rozpatrzenia, wyznaczył termin sądu, wszelkie czynności procesowe wykonuje się tylko na posiedzeniu. Na początku rozprawy sędzia zapoznaje uczestników sprawy z ich prawami i obowiązkami procesowymi, w tym z prawem do spokojnego zakończenia sprawy, odstąpienia od roszczenia lub uznania roszczenia. Następnie sędzia przesłucha osoby biorące udział w sprawie o dostępne oświadczenia lub wnioski. Powód powinien zadeklarować zrzeczenie się roszczenia poprzez złożenie pisemnego wniosku lub ustnie przeciwko podpisowi w protokole posiedzenia. W takim przypadku należy mieć świadomość, że nie ma już możliwości ponownego zwrócenia się do sądu z takim roszczeniem. Sąd nie zatwierdzi zrzeczenia się roszczenia w przypadku, gdy narusza ono wymogi prawa lub prawa osób trzecich. Na przykład nie można odmówić poboru alimentów na utrzymanie małoletnich dzieci.
Krok 3
Pozostawienie roszczenia bez rozpatrzenia. Tryb ten stosuje się w przypadku, gdy powód nie stawia się dwukrotnie na wezwanie sądu, nie wnosi o odroczenie lub rozpoznanie sprawy pod jego nieobecność. Sędzia wydaje postanowienie o zakończeniu postępowania. Powód ma prawo ponownie wnieść spór.
