Kiedy dana osoba ma do czynienia ze sprzedażą lub kupnem mieszkania, musi mieć pojęcie o jego parametrach i cechach. Jednym z głównych takich parametrów jest powierzchnia mieszkania, a nie tylko powierzchnia, ale ta, która jest wspólna i ta, która jest uważana za mieszkalną. Nigdy nie będą równe, a całkowita powierzchnia jest zawsze większa niż powierzchnia mieszkalna. Nawet nie widząc mieszkania, przy tych dwóch parametrach można już zrobić pierwsze wrażenie. Dlatego często są one wskazywane w opisach mieszkań na sprzedaż.
Określenie całkowitej powierzchni
Ponieważ parametr powierzchnia całkowita odnosi się do głównych cech mieszkania, jego definicję można znaleźć na wyświetlaczu RF LCD. Klauzula 5 artykułu 15 mówi, że składa się z obszarów wszystkich części oddzielnej przestrzeni życiowej - mieszkania. Obejmuje powierzchnię pomieszczeń oraz powierzchnię lokali o przeznaczeniu pomocniczym, np. magazyny i garderoby. Jednak powierzchnia zewnętrznych części tego pomieszczenia: tarasów, balkonów i loggii nie jest wliczana do całkowitej powierzchni, jak wynika z LCD.
Definicja pojęcia „przestrzeni mieszkalnej” na osiedlu nie jest podana, ale przy jej obliczaniu taki dokument normatywny jak „Instrukcja rozliczania zasobów mieszkaniowych w Federacji Rosyjskiej”, zatwierdzony rozporządzeniem Ministerstwa Zastosowano Zemstroy nr 37 z dnia 04.08.1998 r. Zgodnie z tą instrukcją uwzględniono powierzchnie całkowite loggii, balkonów i tarasów, ale ze współczynnikami malejącymi, dla loggii 0,5, dla balkonów i tarasów 0, 3. Od 2005 roku Instrukcja została dostosowana do LCD i pomieszczenia te nie są wykorzystywane do rozliczenia całkowitej powierzchni. Werandy i nieogrzewane pomieszczenia magazynowe są wliczone w całkowitą powierzchnię w pełnym rozmiarze. Instrukcja definiuje przestrzeń mieszkalną jako sumę wszystkich pomieszczeń mieszkalnych w mieszkaniu.
Całkowita i mieszkalna powierzchnia mieszkania
Tak więc przy obliczaniu całkowitej powierzchni brane są pod uwagę wszystkie pomieszczenia w mieszkaniu: pokoje, toalety, łazienki, korytarze i przejścia, kuchnia, wiatrołapy, wbudowane szafy, chłodnie i schody międzykondygnacyjne, jeśli mieszkania są dwu- poziom. Spośród nich tylko powierzchnia pomieszczeń będzie brana pod uwagę jako mieszkalna.
Charakterystyki ilościowe przestrzeni życiowej nie są nigdzie wykorzystywane, całkowita powierzchnia mieszkania służy do obliczeń mieszkaniowych i usług komunalnych. Ale ta koncepcja jest czasami spotykana w umowach o udział we wspólnej budowie. W nich opis mieszkania zakupionego przez wspólnika opiera się na danych z dokumentacji projektowej. Umowy te określają również, jaka powierzchnia, całkowita czy mieszkalna, jest brana pod uwagę przy obliczaniu kosztu mieszkania. Jeśli obliczenia opierają się na powierzchni mieszkalnej, zwiększa to koszt za metr kwadratowy, dlatego deweloperzy częściej wykorzystują całkowitą powierzchnię do określenia kosztów, aby przyciągnąć udziałowców. Ale przy dużym metrażu pomieszczeń gospodarczych akcjonariusz może w końcu zapłacić więcej za mieszkanie. Jeśli zamierzasz kupić mieszkanie na warunkach udziału kapitałowego, zwróć uwagę na ten niuans, aby wybrać opcję, która jest dla Ciebie bardziej opłacalna.
