Każdy pracownik, który pracował na podstawie umowy o pracę, po zwolnieniu jest zobowiązany do zapłaty za wszystkie dni niewykorzystanego urlopu. Coroczny płatny urlop wynosi zgodnie z prawem pracy 28 dni kalendarzowych. W niektórych przypadkach urlop może trwać większą liczbę dni, na przykład podczas pracy w trudnych i niebezpiecznych warunkach, podczas pracy na Dalekiej Północy i równoważnych terytoriach, z nieletnimi pracownikami itp.
Instrukcje
Krok 1
Obliczenia liczby dni niewykorzystanego urlopu dokonuje się zgodnie z rzeczywistym okresem pracy, w którym urlop nie był wykorzystany.
Krok 2
Jeśli pracownik pracował krócej niż 1 miesiąc, odszkodowanie za urlop nie jest wypłacane.
Krok 3
Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na czas określony lub umowy tymczasowej otrzymują 2 dni urlopu za każdy przepracowany miesiąc.
Krok 4
Osoby, które zrezygnowały z pracy po 11 miesiącach pracy w przedsiębiorstwie, powinny otrzymać rekompensatę za cały urlop, czyli za 28 dni kalendarzowych, chyba że warunki pracy stanowią inaczej.
Krok 5
Jeśli pracownik odchodzi bez pracy przez rok, to liczbę dni urlopu należy podzielić przez 12 (28: 12 = 2, 33) i pomnożyć przez liczbę w pełni przepracowanych miesięcy. Jeżeli ostatni miesiąc roboczy był przepracowany krócej niż 15 dni, odszkodowanie za ten miesiąc nie jest wypłacane. Jeśli więcej niż 15 dni, odszkodowanie jest wypłacane za cały miesiąc.
Krok 6
W przypadkach, gdy pracownik wziął urlop na własny koszt przez ponad 14 dni kalendarzowych, odszkodowanie nie jest wypłacane za cały miesiąc, to znaczy jeden miesiąc jest odrzucany z obliczeń.
Krok 7
Rozliczenia za niewykorzystane urlopy są dokonywane na podstawie średnich zarobków za 12 miesięcy lub za rzeczywisty okres pracy. Kwota do obliczenia średnich zarobków obejmuje tylko zarobione pieniądze, od których potrącono podatek dochodowy. Płatności otrzymywane w ramach świadczeń socjalnych nie są uwzględniane w obliczeniach średnich zarobków.
