Czasami w pracy organizacji konieczne jest po prostu przeniesienie pracownika na umowę o pracę na czas określony, na przykład podczas wykonywania pracy tymczasowej (do 2 miesięcy). Pracownicy HR mogą mieć kilka pytań: jak wykonać tłumaczenie i jak je udokumentować? Czy to w ogóle możliwe?
Instrukcje
Krok 1
Aby przenieść pracownika z umowy o pracę na czas nieokreślony na umowę na czas określony, konieczne jest uzyskanie jego zgody. Nawet gdyby go dał, będziesz musiał przeprowadzić procedurę zwolnienia, ponieważ dwie umowy nie mogą działać jednocześnie.
Krok 2
Po rozwiązaniu starej umowy musisz zapłacić pracownikowi odszkodowanie za niewykorzystany urlop lub zapewnić coroczny urlop ustawowy z późniejszym zwolnieniem. Nie zapomnij również zanotować w zeszycie pracy notatki o zwolnieniu.
Krok 3
Należy pamiętać, że przeniesienie pracownika z jednej umowy na drugą odbywa się za jego pisemnym wypowiedzeniem z dwumiesięcznym wyprzedzeniem.
Krok 4
Następnie sporządzana jest nowa umowa o pracę na czas określony. Wszystkie dokumenty, wnioski muszą zostać ponownie wystawione. Staż pracy w celu udzielenia urlopu rozpoczyna się dla tego pracownika od nowa. W tym konieczne jest ponowne wprowadzenie karty osobistej, etui i nadanie numeru personalnego.
Krok 5
W związku z tym zmienia się tabela personelu i być może harmonogram wakacji. Wszystko to odbywa się tylko na polecenie szefa organizacji. Nowa ewidencja zatrudnienia zostaje wpisana do księgi pracy.
Krok 6
Należy również pamiętać, że przy zawieraniu z pracownikiem umowy o pracę na czas określony okres próbny nie jest ustalany. A pracodawca musi poinformować pracownika o wcześniejszym rozwiązaniu takiej umowy z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem kalendarzowym.
Krok 7
Umowa o pracę na czas określony zawierana jest na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. Jest sporządzany jak zwykle, to znaczy w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przekazywany do kierownika, a drugi pozostaje u pracodawcy.
Krok 8
Zakończeniem umowy o pracę na czas określony może być albo konkretna data, albo data zakończenia pracy, np. w okresach pracy sezonowej. Datą rozpoczęcia może być również uzgodniona data, w przypadku jej nieobecności pracownik musi wystartować następnego dnia po zawarciu takiego dokumentu.
