Powszechne jest łamanie praw pracowniczych w rosyjskich przedsiębiorstwach handlowych – pracodawcy starają się jak najlepiej wykorzystać pieniądze, które płacą w postaci pensji. Niestety nie wszyscy pracownicy znają i potrafią stosować przepisy prawa, chociaż prawo pracy daje dość poważne gwarancje ich praw. Co więcej, w przypadku naruszenia, sądownictwo skłania się do obrony tych praw.
Od czego zależy długość dnia roboczego?
Artykuł 91 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej wprowadza pojęcie czasu pracy i określa jego normę. Zgodnie z tym prawem to nie dzień pracy jest reglamentowany, ale liczba godzin przepracowanych w tygodniu. Ta wartość normy wynosi 40 godzin tygodniowo, cały łączny czas pracy przekraczający ten czas jest uważany za nadgodziny i musi być wynagradzany według podwyższonej stawki lub pracownik musi mieć dodatkowe dni wolne od pracy.. Natomiast liczba godzin, jakie pracownik spędził w miejscu pracy w godzinach nadliczbowych w ciągu roku, jest ograniczona przez art. 122 Kodeksu pracy do 120 godzin.
Jaka długość dnia roboczego zostanie ustalona i odpowiednio, jak zostanie znormalizowana, zależy od trybu działania przedsiębiorstwa. Jest to określone w układzie zbiorowym lub układzie pracy. Jeżeli firma pracuje w trybie ujednoliconego dnia pracy, musisz pracować 5 dni w tygodniu po 8 godzin dziennie z obowiązkową przerwą obiadową, nieprzedstawienie jej traktowane jest w tym przypadku jako naruszenie prawa. Dla niektórych pracowników przedsiębiorstwa, ale nie dla wszystkich, dotyczy to głównie stanowisk administracyjnych, warunki pracy lub układ zbiorowy ustanawiają reżim nieregularnych godzin pracy. Oznacza to, że dla tych kategorii pracowników wykonywanie obowiązków służbowych poza ustalonymi godzinami pracy w przedsiębiorstwie jako całości będzie normą. Z reguły nieregularne godziny pracy rekompensowane są wysokimi zarobkami lub dodatkowymi urlopami.
Przedsiębiorstwo może również mieć tryb zmianowy, elastyczny harmonogram lub skorzystać ze zbiorczego rozliczania godzin pracy. Te. czas trwania dnia roboczego w tym przypadku może wynosić 12 lub więcej godzin. Jednocześnie całkowity czas przepracowany w okresie rozliczeniowym nadal nie powinien przekraczać normy. Okres rozliczeniowy można przyjąć jako tydzień, miesiąc, kwartał, półrocze lub rok. Pracodawca ma prawo ustalić wszystkie te tryby w oparciu o specyfikę produkcji w celu optymalizacji wykorzystania sprzętu lub godzin pracy.
Śledzenie czasu pracy i wynagrodzenie za nadgodziny
Twój czas pracy w systemie zmianowym na niektórych stanowiskach może wynosić nawet 24 godziny na dobę z przerwami na jedzenie i sen, ale w okresie sprawozdawczym nie powinieneś pracować średnio więcej niż 40 godzin tygodniowo. We wszystkich przypadkach czas pracy uwzględnia nie tylko czas, w którym wykonywałeś swoje obowiązki pracownicze, ale także inne okresy, które zgodnie z przepisami Federacji Rosyjskiej są wliczane do godzin pracy.
Obowiązkiem pracodawcy jest prowadzenie dokładnej ewidencji czasu pracy i nadgodzin. Nawiasem mówiąc, ich czas trwania nie powinien przekraczać 4 godzin w ciągu dwóch kolejnych dni. W tym przypadku pierwsze 2 godziny przepracowanych nadgodzin są wypłacane ze współczynnikiem 1, 5, pozostałe - ze współczynnikiem 2. Praca w weekendy i święta również musi być opłacana w podwójnej wysokości.
