O pracownika za dwie stawki można ubiegać się na dwa zasadnicze sposoby: łącząc zawody lub zawierając dodatkową umowę o pracę (wewnętrzna praca w niepełnym wymiarze godzin). Metody te mają pewne różnice określone przez prawo pracy.
Czasami konieczne jest zarejestrowanie pracownika organizacji do pracy na dwóch stawkach, gdy wystąpią pewne sytuacje awaryjne. Dodatkowo taka potrzeba może być spowodowana chęcią samego pracownika, koniecznością produkcyjną firmy. Rejestracja na podstawie prawa pracy może odbywać się poprzez łączenie stanowisk lub poprzez zawarcie dodatkowej umowy o pracę (zmiana dotychczasowej umowy o pracę). W drugim przypadku istnieje praca wewnętrzna w niepełnym wymiarze godzin, z której najczęściej korzysta się, gdy konieczne jest zorganizowanie pracownika do stałej pracy w dwóch stawkach.
Jakie są cechy kombinacji?
Konieczne jest wybranie konkretnej metody rejestracji pracownika do pracy na dwóch stawkach, biorąc pod uwagę specyfikę każdej z tych metod. Łączenie polega na wykonywaniu innej pracy w ciągu dnia pracy danego pracownika. W takim przypadku czas trwania jego zmiany nie wzrasta, ale nakłada się na niego dodatkowe obowiązki związane z innym zawodem lub stanowiskiem lub dla identycznego zawodu (w tym ostatnim przypadku tempo produkcji może wzrosnąć). Prawo pracy nie wymaga zawarcia dodatkowej umowy o pracę przy pracy nad połączeniem, firma może ograniczyć się do uzyskania pisemnej zgody pracownika, wydając odpowiednie zamówienie.
Kiedy sformalizowana jest wewnętrzna praca w niepełnym wymiarze godzin?
Praca w niepełnym wymiarze godzin obejmuje również wykonywanie dodatkowej pracy, ale określona praca jest wykonywana poza ustalonym czasem pracy. Ta metoda rejestracji pracownika jest zwykle stosowana, gdy pracownik podczas zmiany po prostu nie może wykonywać obowiązków na innym stanowisku lub identycznym zawodzie. Na przykład kierowca może wykonywać obowiązki spedytora podczas swojej zmiany, więc możliwe jest kombajnowanie, ale pracownik zakładu, który obsługuje maszynę, nie jest fizycznie w stanie pracować w tym samym czasie na innym stanowisku. Łączenie zatrudnienia jest sformalizowane w ogólnej procedurze przewidzianej dla zawarcia stałej umowy o pracę, ale zazwyczaj nie zawiera się odrębnej umowy, a strony ograniczają się do sporządzenia dodatkowej umowy do dotychczasowej umowy. Ponadto praca pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin jest wykonywana z pewnymi cechami, które określa Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej.
